Selda hanım, ben okul öncesi öğretmeniyim... Çağrımı, sizin gibi sesimi duyuracak tüm değerli kalemlere yolluyorum: Sorum şu; 'evinde büyükleriyle korkunç şeyler yaşayıp bunu hiç kimseye anlatamayan çocuk' için ne yapabiliriz İsim; Tuğba İŞİMİZ ZOR

S.U. CEVAP; Sizin de bildiğiniz gibi öğretmenim, o kabusu yaşamış çocuk ne kadar çok korkuyor olmalı ki hiç kimseyle hiçbir şey paylaşmıyor! Hele ufacık yaşında böyle bir mesuliyeti omuzlamak zorunda kalması... İnsanların kendisine inanmayacağından, dayak yemekten, kapı dışarı edilmekten ve ailesinin dağılıp kardeşlerinin yetiştirme yurtlarına veya sokaklara atılacağı endişesini taşıyor. Çünkü çevresine güvenini yitirmiş! Demek ki bize, 'bizlerden daha çok güvenecekleri birilerini bulmak'