Maskeli balo

Önce Murat Ağırel'e canı gönülden alkış; Cumhuriyet tarihinin en vicdan yarası skandallarından birini ortaya çıkardığı için. Bu ülke, kurulduğu günden itibaren çok rezalet, çok utanmazlık gördü. Gördüklerinin çocuğunun mali boyutu, Kızılay'ın Ahbap'a çadır satması olayından kat be kat fazlaydı. Ama gördüklerinin biri bile, "usullü" bu olayın yol açtığı duygusal sarsıntıyı oluşturamadı. Biri bile, deprem bölgesinde ayakları çıplak o çocuklar, üstlerine yağan yağmurdan sığınacak bir çatı ararken, o çatıların, bir yerlerde, birilerince "pazarlanıyor" olduğu gerçeğiyle yüzleşmek kadar şiddetli sarsmadı bizi. Bu haberle birlikte bir deprem daha oluyor; içimizde. Enkazı, son dönemde tutunabildiğimiz tek dalımız; duygudaşlığımız. Şunu da belirtip öyle başlayayım: Murat'ın ifşasından sonra yapılan açıklamalarla anlaşıldı ki, bu satış yöntemi, "herkesin bildiği sır" bile değildi. Aleniydi. Bugüne kadar kimse -en azından yüksek sesle- itiraz etmemiş, bu bir "rutin", bir "prosedür" olarak "benimsenmiş"ti. Sorarım size şimdi; Bu, tanımlamakta son derece zorlandığım benimseme, kabullenme, razı gelme hâli de bir tür "artçı" değil mi Merkez üssü erdemlerimiz olan Türk Kızılay Yönetim Kurulu Başkanı Dr. Kerem Kınık, bildiğiniz üzere, Ahbap'ın deprem bölgesine ulaştırdığı çadırları Kızılay'dan para karşılığı satın aldığı haberini yalanlamadı. Sadece bir "detay"ı vurguladı. Buna göre çadır "satışını" yapan Kızılay Derneği değil derneğin iştiraklerinden biriydi. Ve bu Kınık'a göre normaldi. Sair zamanda elbette. Ama Bugün de mi Kaldı ki, Kınık'ın şahsı açısından durum değişmiyor; satışı yapan kim olursa olsun, her durumda tepkinin muhatabı olacak kişi yine kendisi. Çünkü, Türk Kızılay Derneği Genel Müdürlüğü de, bütün şirketiştirakleri bünyesinde toplayan Kızılay Yatırım da günün sonunda Türk Kızılay Yönetim Kurulu'na bağlı. Kınık da, sadece yardım faaliyetlerinden sorumlu değil, iki kolun da bağlı olduğu o en tepedeki yönetim kurulunun başkanı. Bu vesileyle milletimiz de bilsin; Sadece Çadır ve Tekstil değil; Kızılay, kimilerinin adını belki ilk defa duyacağı hatırı sayılır alanda şirketleşmiş durumda; Kızılay İçecek, Kızılay Sağlık, Kızılay Bakım, Kızılay Kültür Sanat, Kızılay Teknoloji, Kızılay Portföy, Kızılay Lojistik, Kızılay Sistem Yapı, Kızılay Etki Yatırım, Kızılay Biyomedikal Var oğlu var; ki mağdura, muhtaca kan, can olacaksa; gözümüz de sözümüz de yok; Allah arttırsın! Misal Kızılay İçecek, "sektörün önde gelen şirketlerinden biri" olarak, 26 ülkeye yayılan bir pazarlama ağına sahip. Ve yılda bir milyar şişe üretim yapıyor. Misal Kızılay Portföy, bütün geliri Kızılay'a aktarılmak üzere gelişmeye açık sermaye şirketleri ve projelere yatırım yapıyor. Misal Kızılay Sağlık, Türkiye genelinde 3 donanımlı hastane ve 2 Tıp Merkezi'yle, yılda ortalama 750 bin vatandaşa sağlık hizmeti sunuyor; ücreti mukabilinde. Kızılay Teknoloji, kamu kurumları ve özel sektöre bilgi teknolojileri, AR-GE ve inovasyon konularında hizmet veriyor. Kızılay Biyomedikal, kan torba sistemlerini geliştiriyor; geniş bir ihracat pazarı bulunuyor. Bu ortamda ironik demek mümkün değil en trajiği bunlar belki: Kızılay Çadır ve Tekstil "Elde edilen gelirlerin tamamı insani yardım faaliyetlerinde kullanılmak üzere" afet çadırları üretiyor. "Barınma" alanında, konteyner, prefabrik bina, hafif çelik bina kalemlerinde faaliyet gösteren Kızılay Sistem Yapı'nın ise 37 bin 500 metrekarelik son teknolojiyle donatılmış bir fabrikası bulunuyor; hem de Malatya'da! 2018'de kurulan Kızılay Yatırım, bütün bu şirketlerin çatısı. Ve bir "şirket" olarak ama nihayetinde