Bazen olur bir sıcaklık çöker içime ve her şeyi ve herkesi sevmeye başlıyorum.

irkinlik diye bir şey görünmez olur dünyamda. İlginçtir, çirkinlik denen şey bile anlamlı gelmeye başlar. Zıtların dansı gibi, biri diğerinin varlığını güçlendiriyor ve daha bir görünür hale getiriyor.

Sevmek de öyle. Bir bakarsın âlem pespembedir. Gökkuşağı vardır, sema hafif rahmet yüklü iken. Bu özel bir zamandır, güzel bir zamandır. Göz, görmenin; akıl, idrakin; kalp, hissetmenin lezzetindedir böyle zamanlarda.

Bu esintinin de bir dua neticesi olduğu muhakkak. ünkü bir şeyde kalbi lezzet varsa, orada İlahi bir rahmet vardır. Sevmek, lezzettir. Daha çok sevmek, hep sevmek, sevgi dolu bakmak her şeye hepten rahmettir.

Âlem sevgi ile yoğrulmuş. Sevgi mayası olmuş hayatın, yaşamanın. Sevgi, yemyeşil yol olmuş insandan insana, insandan varlığa, insandan Allah'a.

ekilse hayattan sevgi, nefes mi kalır alemde. atlar dudaklar, o yoksa âlemde. Emin olun çiçekler açmaz o yoksa. Güneş doğmaz. Bulutlar, beyazlığını yitirir. Hiçbir şey hiçbir şeye gülümsemez olur o yoksa. Sevgi deyip geçmeyin, aldığımız her nefesin içindedir o. Attığımız adımlarda o vardır. Bütün sistemin hayat kaynağıdır o.

Düşünsenize O (c.c.) sevmese müsaade eder mi hayata

Sevmek, yaşamaktır. Sevmemek, ölmek.

Bir sıcak esinti duyarsan içinde, bil ki sevdi birileri sizi. Siz de sevin onu ve o da o sıcak esintiyi hissetsin içinde. Böylece güzelleşsin âlem. Böylece bütün varlık, var olmanın neticesi tebessüm etsin birbirine. Ve hayat bir ilkbahar mevsiminde kelebeklerin uçuştuğu ve renklerin dans ettiği bir şenliğe bürünsün. Hayat bunun için var.