Öğretmenlik, ithalatçılık, reklamcılık, akademisyenlik, köşe, öykü ve roman yazarlığı... "Hayatımı birkaç kez sıfırladım" diyor yazar Mario Levi. İkilemli sorularda asırlara dayanan İstanbulluğunu, Türkçeyi, en büyük tutkuları Fenerbahçe ve Kadıköy'ü sordum, kızdı tabii: "Nasıl soru bu böyle! Neden vazgeçecekmişim herhangi birinden Vazgeçmem efendim, ikisinden de vazgeçmem!" Beş yüzyıldır İstanbullu bir aileden geliyorsunuz. Bu birikimi... Sırtınızda mı taşıyorsunuz, üstünde mi oturuyorsunuz- Kalbimde... Aksi halde bu yazdıklarımı yazamazdım. Bir mirası taşımayı bilmek diyelim. Bir tarafında Fransızca konuşulup, opera dinlenen; diğer tarafında Münir Nurettin Selçuk dinlenip, Türk musikisi eğitimi verilen bir aile... Hikâyenizi Stendal yazsa sizin yolunuz kızıl mı oldu, kara mı- Hiçbiri! O yazmak istemezdi zaten. Belki Balzac beni "İnsanlık Komedyası"na alabilirdi. Ama en çok Proust ilgilenirdi sanırım. Yolunu şaşırmış bir yazar olarak... Hayran olduğunuz şu isimlerden hangisiyle komşu olmak keyifli olurdu: Jacques Brel mi, Marcel Proust mu- İkisinin de çok geçimsiz olduklarını düşünüyorum! Komşu olarak pek çekilmezlerdi herhalde! Ama edebiyatı ve astım hastalıklarımızı konuşabileceğimiz için gönül ibrem Proust'a biraz daha dönük.Haberin Devamı Kazandığınız hangi ödül yazarlık hayatınızda daha önemlidir: "Bir Şehre Gidememek"le 30 yaşınızda aldığınız Haldun Taner Öykü Ödülü mü, "İstanbul Bir Masaldı" ile 43 yaşınızda aldığınız Yunus Nadi Roman Ödülü mü- Hiç tereddüt etmeden Haldun Taner... "İstanbul Bir Masaldı"yı daha çok önemsememe rağmen. Ama artık en önemli ödülün bir kitabı yazabilmek olduğunu düşünüyorum. 6 dil bilmenize rağmen "Benim en derin vatanım Türkçedir" diyerek Türkçe yazdınız. Türkçe, yumuşak sesli bir anne mi, otoriter sesli bir baba mı olurdu- Yumuşak sesli bir sevgili diyelim. O da anne yerine geçebilir zaten. Zaman zaman beni kızdırıyor ama o kadarı da olacak artık! (Gülüyor) İstanbul romancısısınız... Sizce bu şehri Anadolu yakasından mı seyretmeli, Avrupa yakasından mı- Anadolu yakasından Avrupa yakasını. Güneşin en güzel batışını seyredebilmek için. İstanbul bir insan olsa... Kadın mı olurdu, erkek mi- Yorgun, çok yaşamış, biraz da bezgin ama hâlâ çok güzel bir kadın.Haberin Devamı En son bir sokak köpeği tarafından ısırıldınız... İstanbul bir kedi başkenti mi, köpek başkenti mi- Daha çok kedi başkenti galiba. Ama köpeklerin de yüzyıllara uzanan bir tarihleri var. Bu tarihte çok trajik olaylar da var. Birlikte yaşama kültüründen geliyor. Uzun hikâye... Hangi aşkınızdan vazgeçmek daha zor olurdu: Yaşadığınız Kadıköy mü, tutkunu olduğunuz Sarı Kanarya mı- Nasıl soru bu böyle! Neden vazgeçecekmişim herhangi birinden Vazgeçmem efendim, ikisinden de vazgeçmem!KÜÇÜK KEYİFLERBeach'leri ve barları dolduran aptallardan nefret ediyorum İlkinde 42 bin, ikincisinde 12 bin takipçiniz var. Twitter mı, Instagram mı- Twitter'dan giderek uzaklaşıyorum. Bazen çok sinirimi bozuyor çünkü. Hele o iğrenç sen dili yok mu! Tanımadıklarının sana böyle hitap etme hakkını bulmaları... Sırf kendilerini gösterebilmek için... Instagram daha sıcak geliyor. Üstelik Twitter kadar saldırgan değil. İkisini de her an vazgeçilebilir gibi görüyorum yine de...Haberin Devamı Bir daha asla sosyal medya kullanmamak mı; bir daha asla film izlememek mi- Tabii ki bir daha sosyal medya kullanmamak. O dünkü çocuk! Sinemaysa koskoca bir tarih! Tavla mı, satranç mı- İkincisini bir türlü öğrenemedim ne yazık ki... Daha asil gibi duruyor değil mi Hoş tavlayı iyi oynadığım da şüpheli. Ama işin kızdırma tarafı çok keyif veriyor doğrusu. Ne kavgalar gördüm ben! Romanlarıma bile konu oldu. Bodrum-Gümüşlük mü, Çeşme-Alaçatı mı- Bodrum Gümüşlük ama Bodrum'u her geçen gün biraz daha az seviyorum artık. Görmemiş zenginlerin kibrinden nefret ediyorum. Beach'leri ve barları dolduran aptallardan da... Yalıkavak'taki yazlık evimde neredeyse hiç dışarı çıkmıyorum bu yüzden.Haberin Devamı Tren yolculuğu mu, gemi yolculuğu mu- İkisi de çok güzel. Ama unutulmaz tren yolculuklarım daha çok. Biraz yoldan çıkmak istediniz: Mantı mı, iskender mi- Hiç de yoldan çıkmış olmam efendim, bunu da nereden çıkarıyorsun Çok sevdiğim yemekler. Ama bir keresinde sırf iyi bir iskender yemek için İstanbul'dan Bursa'ya gitmişliğim vardır. Buradan anla artık gerekeni. Birinden vazgeçmek zorunda kalsaydınız... Kırmızı et mi, deniz mahsulleri mi- Ya neden vazgeçeyim ki! Şunun şurasında hayattan zevk aldığımız ender şeyler arasında yemek varken... Zorlama beni, ikisinden de vazgeçmemem. Peki hangi üçlü sizinki: Rakı-balık-Ayvalık mı, kebap-şalgam-Adana mıHaberin Devamı- İkisini de denedim. İkisi de çok keyif verir. Rakı-balık daha ağır basar yine de. Ama onun için de illa Ayvalık gerekmez. İstanbul meyhanelerinin suyu mu çıktıHAYAT BİLGİSİ25 yaşıma dönmek mi Allah korusun! İmkân olsa... 25 yaşınıza dönmek mi, Dolmabahçe Sarayı mı- 25 yaşıma dönmek mi Allah korusun! (Gülüyor) Dolmabahçe olmazsa Çırağan da olur, kendini çok zorlama... Hayatınız bir film olsa macera mı olurdu, romantik-komedi mi- Macera ihtimali fena değil. Kendine göre bir macera. En doğrusuysa şu: 20'li, 30'lu, 40'lı yaşlarımda hayatım aslında bir trajedi. Şimdi 60'lı yaşlarımda tam bir komedi. Bir şeyi gece planlamak mı, sabah planlamak mı- Duruma göre değişir. Bir roman yazmaksa mesela söz konusu olan, gece planlamak... Bir aşksa sabah kararlar almak. Alır almaz da harekete geçmek! Hangisinin aklını okuyabilmek isterdiniz: Sevgilinizin mi, en büyük düşmanınızın mı- Düşmanımın. Kendimi daha iyi koruyabilmek için. Sevgilimin hakkımdaki kötü duygularıyla karşı karşıya kalmak istemem. Aşk dediğiniz er ya da geç bitecek bir hayaldir ya... Mantık mı, içgüdü mü- İşte sadece mantık, ilişkilerde ve yazarken biraz mantık, çokça içgüdü. Sizce hangisi daha avantajlı: Zengin ama çirkin doğmak mı, fakir ama güzel doğmak mı- Yaşla ilgili değişir. 20'li yaşlarımda ikincisi daha cazipti, şimdi birincisi. Hayatı acımasız gerçekleriyle kabul etmeye hazırsanız! Para saadet