Tülütabaklar, 1900'lerde Balıkesir'in en yaygın mesleklerinden biri olan "debbağ"lardır yani deri ustalarıdır. Tülütabaklar, Milli Mücadele dönemi Balıkesir'de ellerinde yeterli silah olmadığı için koyun ve keçi postu giyip, at kuyruğu takıp, el, kol ve yüzlerini soba isiyle siyaha boyayarak çan ve değneklerle Yunan askerlerini korkutup kaçırmak için ürkütücü bir görünüme bürünen deri ustalarıdır.

Balıkesir, Kurtuluş Savaşı'nın başlangıcından, işgal yıllarının sonuna kadar çok önemli faaliyetlerle ülke genelindeki direnişin sembollerinden biri oldu. İzmir'in işgalinden sonra ilk direniş toplantısı Balıkesir'de yapıldı ve Milli Mücadele'nin ilk kıvılcımı bu şehirde yakıldı. Balıkesir, Kuvâ-yi Milliye'nin başladığı kent olması ile "Kuvâ-yi Milliye Şehri" olarak anılır. Balıkesir'de oluşan kamuoyu, bir devlet ciddiyeti içinde, sivil-asker işbirliğiyle direniş hareketlerinin örgütlenmesini sağladı. Balıkesir'de merkezi otoriteden bağımsız olarak gelişen ilk mahalli örgütlenme hareketi olan Tülütabaklar, Yunan işgalinin hiçbir şekilde kabul edilemeyeceğinin bir göstergesi oldu.

Milli Mücadele aleyhine kamuoyu oluşturmaya çalışan İtilaf Devletleri ve onların baskısı altındaki İstanbul hükümeti, işgallere karşı başlatılan direniş hareketlerinin saltanat ve hilafete düşman olduğunu ve bu hareketlerin İttihatçı birer teşebbüs olduğunu savunuyordu. İşte bu şartlarda Balıkesir'de oluşan kamuoyu, 18 Mayıs 1919'dan itibaren, işgalleri fiilen reddederek direniş kararı verdi. İşgale 14 ay direnen Balıkesir halkı, kendisi için tarihe mal olacak farklı direniş yöntemleri geliştirdi.

Bunlardan biri de Tülütabak saldırılarıdır. Balıkesir'de Kurtuluş Savaşı esnasında, tabakhaneler Okçu Camii'nin bulunduğu "Deve Loncası" denilen yerde bulunuyordu. Yunan karargahı da buraya yakındı. Yunan askerlerinin, tabakhane işçilerinin görüntüsünden korktukları fark edildi. Kuvâ-yi Milliye, gizli toplantı yapacakları yerlerin etrafında Tülütabakların dolaşmasını sağlayarak Yunan askerlerinin toplantı yerinden uzak durmasını sağladı. Tülütabaklar, karşılarındaki düşman askerlerini korkutup onları psikolojik olarak yıpratmak amacıyla çeşitli saldırılarda bulunan, sivil direnişçilerden oluşan bir gruptur.

Bu direnişçiler, üzerlerine keçi ya da koyun postu, at kuyruğu, baca kurumu gibi şeyler geçirip yüzlerini siyaha boyayarak ve ellerine çan ve değnekler geçirip geceleri şehirde devriye gezen Yunan askerlerini korkutmaya çalışıyorlardı. Her yerin kolaylıkla aydınlatılamadığı bir devirde karanlığın içinden aniden çıkan yaratıklar, Yunan askerlerini korkutmak, onları bu bölgenin oldukça tehlikeli ve uğursuz bir yer olduğuna inandırmak için birebirdi. Geceleri korkunç yaratıklar gördüğünü söyleyen, yaratıklar tarafından saldırıya uğrayan, geceleri dışarıda rahatça dolaşamayan askerler, Yunan ordusu için büyük bir sorun haline gelmeye başladı.