Malum yarın 14 Şubat, Sevgililer Günü.

Bundan 22 sene önce 17 Şubat 2002 tarihinde Y. Şafak Gazetesinde sevgililer günüyle ilgili 'Sevgililer Günü (Valantine's Day)'ne itirazım var!' başlıklı bir yazı yazmıştım. 9 sene önce 13 Şubat 2015 tarihinde aynı yazıyı bu köşede bir kez daha yayınlamıştım. Epey ses getirmişti. Bugün o yazıyı kısaltarak tekrar aktarıyorum.

"... Malum, Katolikler'de Valantine's Day diye bilinen 14 Şubat günü küreselleşmenin bir başka boyutu olsa gerek, Müslüman ülkelerde de "Sevgililer Günü" olarak kutlanmaya başladı, gittikçe de yaygınlaşıyor.

14 Şubat günü Türkiye genelinde 1.2 milyonun üzerinde kırmızı gül satıldığını duyduğumda yadırgamadım. Çiçekçiler adına sevindim de, bu krizde 2 trilyonluk satış yaptılar! Yadırgamadım, çünkü aynı gün Aksaray'da metroya bindiğimde çok sayıda yolcunun elinde birer kırmızı gül görmüştüm.

Hayretimi mucip olan bir diğer olay da, aynı gün Ortodoks mezhebine mensup bir Hristiyan'a, Valantine's Day'da ne yaptığını sorduğumda, "14 Şubat bizim günümüz değil, o Katoliklerin günüdür" diyerek 14 Şubat'ı kutlamadığını söylemesiydi. Hayretimi mucip olmuştu çünkü 14 Şubat'ı Hristiyan olduğu halde mezhep ayrılığından dolayı Ortodokslar bile kutlamazken, çok sayıda Müslüman o gün elinde kırmızı güllerle günün gereğini yerine getiriyordu!

Ben bugüne rağbet eden Müslümanların büyük çoğunluğunun, 14 Şubat'ın bir Hristiyan bayramı olduğunu bilmediklerini düşünüyorum. Medyadaki yayınların etkisinde kalarak sadece Sevgililer Günü olduğu için sevdiklerini hatırlama adına bir şeyler yaptıklarını tahmin ediyorum.

Dinî bir gün olması ve kişinin inancını ilgilendirmesi sebebiyle "Ortodoksların bile kutlamadıkları bir gün hakkında bir Müslüman olarak bizim de bir görüşümüzün ve bakışımızın olması gerekmez mi" diye düşündüm ve bir miktar araştırdım.

(...) Roma İmparatoru 2. Claudius savaşı olumsuz etkilemesin diye askerlere evlenmeyi yasaklar. Fakat Rahip Valantine bu yasağa uymaz ve sevgililer arasında gizliden gizliye nikâh kıyar. Tabii çok geçmeden yasağı deldiği ortayla çıkar ve idama mahkûm edilerek hapse atılır.

İmparator bir putperesttir. Valantine ise tevhid inancı üzere bir mümindir. İmparator, Aziz Valantine'e Hristiyanlığı bırakıp Roma'nın tanrılarına tapması karşılığında kendisini affedeceğini teklif eder. Valantine dininde kalmakta ısrar edince, miladi 270 yılında 14 Şubat'ı 15 Şubat'a bağlayan gece idam edilir.

Hristiyanlık yayılıp Avrupa'da kabul gördükten sonra 496 yılında da Papa Gelasius, Aziz Valantine'i onurlandırmak için 14 Şubat'ı Valantine Günü ilan eder.

Ancak Valantine gençleri günahtan kurtarmak için nikâh kıyarak ilişkileri meşrulaştırırken sonraları onun adına kutlanan günde ilişkilerin gayri meşru (kızların isimlerini birer kâğıda yazıp masa üzerindeki bir sepete koymaları, delikanlıların da kura çekerek paylarına düşen kızlarla birlikte olmaları gibi) mecralara aktığı görülür hatta bir ara gençlerin ahlakını ifsat ettiği gerekçesiyle din adamlarının teklifiyle