31 Mart seçimleri siyaset dünyasının altını üstüne getirdi.

Muhalefeti de iktidarı da derinden etkileyen bir seçimdi.

Bu etki CHP'ye pozitif olarak yansırken diğer bütün partilere negatif olarak yansıdı.

Her ne kadar en zayıf genel başkanıyla en şaibeli dönemde en büyük başarıyı elde etmesi CHP yönetimine pozitif olarak etki ettiyse de; CHP'nin yenilgisi üzerine hesap yapan CHP içindeki muhaliflere de negatif etki ettiği aşikârdır.

Seçim sonuçları başta Özgür Özel olmak üzere CHP yönetiminin elini güçlendirirken dönüş hesapları yapan parti içi muhaliflerin de ümitlerini söndürmüştür!

YRP hariç, CHP dışındaki muhalif partiler de bu seçimlerden ya tarih olarak ya da büyük yaralar alarak çıkmıştır.

İYİ Parti, GP, SP, DEVA, DP'ye seçmen kırmızı kart göstermiştir.

Cumhur İttifakı ise büyük yara almıştır.

MHP, Amasya, Kastamonu, Kütahya, Manisa ve Bartın'ı CHP'ye kaptırmıştır.

AK Parti ise, Adıyaman, Afyon, Ağrı, Balıkesir, Bursa, Denizli, Giresun, Muş, Nevşehir, Şanlı Urfa, Uşak, Yozgat, Zonguldak, Kırıkkale ve Kilis'i muhalefet partilerine kaptırmıştır.

Millet böyle uygun görmüştür o yüzden seçmende kusur aramak evin içinde kaybettiğini bahçede aramak gibi bir tutarsızlıktır.

Milli iradeye saygı esastır.

Daha önce de temas ettim. Seçim sonuçlarından çıkan en önemli derslerden biri seküler kesim CHP etrafında konsolide olmuş, muhafazakâr kesim ise tavaif-i müluk (küçük olsun benim olsun) hastalığına duçar olarak dağınıklığının akıbetini yaşamıştır.

Dikkat geçen önemli bir husus ise Cumhur İttifakı'nın kaybettiği illerin ve ilçelerin bir kısmının AK Parti ile MHP yarışırken CHP'nin aradan sıyrılmasıdır!

Ben 2019 seçimlerinden sonra uyarmıştım demiştim ki 'Cumhur İttifakı bütün seçim bölgelerinde ittifak yapmalı birbiriyle yarışmamalıdır.' Madem ittifak yapılıyor bütün il ve ilçeler bazında ittifak kurulmalı ve muhalefete belediye kaptırılmamalıdır.

Bu hatayı tekrar etmenin sonucu ortadadır. Kastamonu ve Amasya gibi bazı illerimizde ve kimi ilçelerimizde AK Parti ve MHP birbiriyle yarışırken belediye muhalefete kaptırılmıştır. Ayrıca AK Parti ve MHP ittifak bölgelerinde dayanışma içindeyken bu bölgelerde birbiriyle yarışmanın getirdiği etki ile iki parti mensupları arasında gerginliğe de sebep olmuştur.

Seküler kesim Cumhur İttifakı'na kazandırmama ilkesi etrafında konsolide olduğu gibi muhafazakâr kesimin de değerlerine savaş açmış olan seküler kesime kazandırmama ilkesi etrafında toplanmalıydı!

'Ehven-i şerreyn ihtiyar olunur' diye bir kural vardır!

Bu bağlamda olması gereken ittifak, CHP TİP ve DEM gibi seküler kesimin partilerine karşı AK Parti, MHP, BBP, DP, GP, SP, YRP, DEVA ve kendisini muhafazakâr kanatta tanımlayan tüm partilerin seküler kesime kazandırmama ittifakıdır.

14 Mayıs seçimlerinde AK Parti MHP, BBP, DSP Hüdapar ve YRP'nin ittifakı başkanlığı kazandırdı.

Tek sebep değil ama ittifak sağlanamaması 31 Mart seçimlerinde CHP'yi bu şekilde öne çıkardı.

AK Parti ve MHP bile kimi seçim bölgelerinde ittifakı terk edince aradan CHP sıyrıldı. Kimi ilçelerde de YRP'nin oyları bölmesi sayesinde seçimi CHP kazandı.

Partilerin aldığı oy oranlarına bakıldığında CHP'nin muhafazakâr kesimin dağınıklığından istifa ettiği görülür.

Bu noktada muhafazakâr partilerin tümümün sorumluluk taşıdığını düşünüyorum.