Son yıllarda Türkiye'de mizah duygusu geriledi, gülmeyi unutmuş bir toplum haline geldik.

Neden

Mizah ancak demokrasi toprağında kök salar da ondan...

Ülkemizde sevgi, barış ve hoşgörünün yerini nefret ve kavga alınca mizah alanında da çöl gibi çoraklaştık.

Büyük kentlerde sokaklarda, caddelerde yürüyen insanlara dikkat edin. Bakalım gülen bir yüz görebilecek misiniz

Mizah, fikirleri, düşünceleri, eleştirileri zekice anlatan bir sanattır... Fakat her alanda olduğu gibi bunda da gerisin geriye gidiyoruz.

Bunları neden yazdım

Okurlarımdan sürekli mesajlar geliyor:

"Sizin sütununuzda karikatürleri çıkan Ergin Asyalı'yı uzun yıllardır izliyoruz. Eski yıllarda Demirel'i, Özal'ı, Ecevit'i, Erbakan'ı, hatta Alpaslan Türkeş'i çizer, karikatürleri daha güzel hale gelirdi. Şimdi siyasileri neden çizmiyor, tip olarak neden sokaktaki vatandaşı ele alıyor" şeklinde sorularla karşılaşıyorum.

Bunun sebebi basit sevgili okurlar:

Siyasette hoşgörü kalmadı... Günümüzde ülkemizi yönetenler, hoşlarına gitmeyen bir karikatür olunca hemen dava açıyorlar. Sadece şakşakçılık yapanlara hayat hakkı tanıyorlar.

Karikatür bir eleştiri sanatıdır. Yağcılık yapılarak, yağdanlık olarak karikatür çizilmez.

Ergin Asyalı hayatını mahkeme koridorlarında ya da cezaevinde geçirmemek için hoşgörüsüz siyasileri çizmiyor.

Uğur Dündar, 3 Ocak Çarşamba günü sütununda, 12 yıl önce kaleme aldığı bir yazıyı hatırlatmıştı. O yazı, okurlarımızın sorusunun cevabı gibidir. Okuyalım:

"Fransa'nın efsanevi Cumhurbaşkanı General Charles de Gaulle, Kültür Bakanı'na soruyor:

"Üstat, son zamanlarda karikatüristler beni çizmez oldular. Yoksa halk artık beni sevmiyor mu"

General Charles de Gaulle, karikatürlerinin çizilmesini istiyor. Bunu halkının ilgi ve sevgisine bağlıyor.

Bizim ileri (!) demokrasimizde ise karikatüristler mahkemeye veriliyor.

Başka söze gerek var mı Sözün bittiği yer burası değil mi"

"Aradan upuzun 12 yıl geçti.

Biz hâlâ sözün bittiği yerdeyiz!

O halde tekrarlayalım; iyi uykular sayın seyirdiler!"

Kanunlar herkese eşit değil mi Bu nasıl adalet

Adaletin yasalara göre değil, kişiye göre dağıtıldığı bir ülkede yaşamamız üzücüdür.

Can Atalay, Anayasa Mahkemesi'nin "Hak ihlali" kararına rağmen cezaevinden çıkartılmıyor.

Merdan Yanardağ, bir TV programında söylediği birkaç kelime bahane edilerek tutuklanıp, 101 gün cezaevinde yatırıldı.

7