İlk resmi maçın ardından övgüyle mi bahsetmek lazım yoksa yapılan hataları eleştirmekten yana mı olayım Deplasmanda Lugano gibi çok önemli bir takımı yendi mi diyeyim ya da ikinci sınıf bir takımdan nasıl üç gol yersin Fenerbahçe diye mi başlayayım

Önce bardağın boş tarafına bakalım. Takım savunması bir yana bazı oyuncular kendi mevkilerini bile savunamadılar. Geçen sezon umut vermediği halde bonservisi alınan Çağlar'ın yıllar önceki temposuna ulaşabilmesi için daha ne kadar bekleyeceğiz Bir stoper çalım yiyebilir, rakibini kaçırabilir ama pozisyon almayı unutmuşsa ; yandık ki ne yandık...Savunma oyuncusu; rakibi karşılarken büyür, devleşir, ahtapot gibi olur. Refakatçi gibi eşlik etmez. Kapasitesini, geçmişini bilmesem farklı düşüneceğim. Bisiklet sürmek unutulur mu 20 yıl ara versen de tekrar pedal bastığında kas hafızası denen şey geri gelir. Gözden çıkardığın Serdar Aziz bile daha iyi durumdayken Çağlar ile mehter marşına hazırlıklı olalım. İki ileri bir geri...

Gelelim kaleye. 'Büyük takımın büyük kalecisi olur' diyorum her zaman. Yeri gelir maç alır yeri gelir seni şampiyon yapar. Trabzonspor'un Avrupa Ligi'ndeki maçını izlediniz mi Maçı kazandıran Uğurcan Çakır idi. En çok konuşulan da o oldu. Neden konuşuldu Kurtarışlarıyla...

Livakovic'i neyi ile konuşuyoruz Yediği goller ile! Katılırsınız, katılmazsınız bunu bilemem lakin Fenerbahçe'ye daha büyük bir kaleci lazım. Lider karakterli. Rüştü gibi. Volkan gibi. Muslera gibi.

Kruniç için de konuşmamı istiyorsunuz. Bunu net hissediyorum. Silah severler iyi bilir. İki tip silah ruhsatı vardır. Bulundurma veya taşıma. Bana sorduklarında, Kruniç'i nasıl bilirsin diye... Kısa ve öz yanıtım şu oluyor.

"BULUNDURMA"