Türkiye, AKP iktidarında, anayasanın ikinci maddesinde ifadesini bulan demokratik, laik, sosyal hukuk devleti özelliğini yitirmiş olmasına rağmen, halk kitlelerinin buna etkili, örgütlü ve bütüncül bir tepki veremiyor olması, halkın gerçekten daha iyi bir yaşamı hak edip etmediğini de tartışma konusu haline getirebiliyor.

Bu durum, yaşamı boyunca halk için mücadele verenlerin mücadele direncini de kırabiliyor, onların zaman zaman, "Halk ne hali varsa görsün, bu tepkisiz halk için mücadele vereceğime, fedakârlık yapıp bedel ödeyeceğime, kendim için mücadele veririm, daha iyi" biçiminde düşünmesine neden olabiliyor.

Halk, kendisinin ezilmesine ve sömürülmesine, ahlak, erdem ve adalet duygusunun yok edilmesine, olağanüstü durumların olağanlaşmasına alıştıysa ve bu durumu kanıksadıysa, o halkın kurtulması olanaksızdır.

Dünyada adaletin ve özgürlüğün, halkın etkili, örgütlü ve bütüncül tepkisi ve mücadelesi olmadan elde edildiğine dair tek bir örnek bile yoktur!

"Armut piş, ağzıma düş" tembelliği ve korkaklığı ile halkın kurtulması olanaksızdır.

Bazı şeylerin kendi kendine değişeceği beklentisiyle ve hayal perestliğiyle halk kurtulmaz.

Halkı kurtaracak olan halktır! Halkın kurtulmak için bir kurtarıcı araması ve beklemesi de saçmalıktır.

İnsanlık tarihinde adalet ve özgürlük her zaman, bedel ödenerek, mücadele verilerek elde edilmiştir.

Bölük pörçük ve anlık tepkilerle, dilekler ve temennilerle, halk kendisi için bir gelecek inşa edemez.

Rahatının bozulmasını ve sorumluluk almayı göze alamayan bir halk, adaleti de özgürlüğü de hak etmez, ömür boyu köle olarak yaşamaya mahkûm olur.

Bu mahkûmiyeti sağlayan da halkın kendisidir. Halk böylece kendi kendisini köleliğe mahkûm eder.

Kurtuluş Savaşı'nın lideri, Türkiye Cumhuriyeti'nin kurucusu ve Aydınlanma devrimlerinin öncüsü Mustafa Kemal Atatürk, "Bağımsızlık benim karakterimdir" diyerek, adalet ve özgürlük yolunda ölümü göze almıştı.

Türkiye böyle bir lider ortaya çıkartmıştır, ancak Türk halkının büyük çoğunluğu hâlâ Atatürk'e layık olmayı başaramamıştır.

Atatürk'e ve onun bu vatan, bu halk için gösterdiği fedakârlıklara ve harcadığı emeklere layık olmak, Atatürk bayrakları asmakla, ulusal bayramlarda marşlar söylemekle, "ben Atatürkçüyüm, ben Kemalistim" demekle olmaz.

Atatürk'e layık olmak eylemle olur, Atatürk gibi olmakla olur, Atatürk gibi yaşamakla olur!