Slogan başka, kasadaki fiş başka. "Yerli ve milli" denilen bir ülkede, raflarımızdaki onlarca markanın gerçek sahipleri yabancı. Bu yazı bir "boykot çağrısı" değil; bir yüzleşme çağrısıdır.

Soruyorum:

Devlet kürsüsünden "yerli ve milli" diye haykırırken, aynı devletin gözünün önünde stratejik gıda, içecek, enerji ve perakende markaları birer birer yabancı sermayeye devredilirse, bu söylem kime hizmet eder

"Yerli ve milli" sadece meydanlarda mı var, market raflarında yok mu

Kara Liste – Yabancı Kontrolündeki Markalar (Seçilmiş Örnekler)

• Beymen — Katar (Mayhoola for Investments)

• Cevahir AVM — Kuveyt (St Martins Property / KIA)

• İçim (Ak Gıda) — Fransa (Lactalis)

• Kola Turka / Çamlıca / Saka — Japonya (DyDo Drinco)

• Hayat Su / Sırma — Fransa (Danone)

• Erikli — İsviçre (Nestle Waters Türkiye)

• Doğadan — Amerika Birleşik Devletleri (The Coca‑Cola Company)

• Yeni Rakı — Birleşik Krallık (Diageo / Mey İçki)

• Kemal Kükrer — Japonya (Ajinomoto)

• Kent Gıda — Amerika Birleşik Devletleri (Mondelez International/Cadbury)

• Filiz Makarna — İtalya (Barilla)

• Banvit — Brezilya & Katar (BRF + QIA / TBQ Foods)

• Hacı Şakir — Amerika Birleşik Devletleri (Colgate‑Palmolive)

• Hobby (Hobi) — Hindistan (Dabur International)

• Canbebe — Belçika (Ontex)

• Demirdöküm — Almanya (Vaillant Group)

• Baymak — Hollanda (BDR Thermea Group)

• Mutlu Akü — Güney Afrika (Metair Investments)

• Petrol Ofisi — Hollanda (Vitol)

• GittiGidiyor — Amerika Birleşik Devletleri (eBay) – 2022'de kapatıldı

• Trendyol — Çin (Alibaba Group)

• Komili Zeytinyağı — Suudi Arabistan (Savola Foods) / Komili bebek ürünleri — Türkiye (Evyap)

"Yerli ve Milli" Söylemine Dair Üç Soru

1)