Çok yakınım olan bir kız öğrenci, üzgün bir halde telefon etti. İtalya'ya öğrenci vizesi konusunda karşılaştıkları yeni talep onları çaresiz duruma sokmuş. İtalya'daki üniversiteye kaydını yaptırmış. Uçak biletini de almış. Tüm gerekli belgelerle birlikte temmuz sonunda İtalyan Konsolosluğu'na başvurmuş.

27 Ağustos tarihine, İtalya'ya uçak biletini almış. Okulu 1 Eylül'de başlayacağı için, bütün zamanlamayı ona göre ayarlamış. İtalya'da evini de tutmuş.

Vizesi sonuçlanmadığı için, 27 Ağustos'taki uçağı kaçırmış. "1 Eylül sonrasında eksikler tamamlanır, giderim" diye beklemiş. Ama tam bu noktada, İtalyan Konsolosluğu'ndan kafaları karıştıran yeni bir talep gelmiş: "Söz konusu bölümlere (Tıp Fakültesi) başvuran öğrenciler aynı zamanda 'ilişkili' ikinci bir bölüme kayıt yaptırmakla yükümlüdür. Çünkü başvuruların tamamı şartlı kabul statüsündedir."

Yakınım şöyle dedi: "Ben bu ikinci ilişkili bölüme kayıt yaptırmadım. Çünkü bize hiçbir zaman böyle bir şey söylenmedi ve gördüğümüze göre, bizimle aynı bölüme başvuran bir arkadaşımız bu ikinci bölüme kayıt yaptırmamış olmasına rağmen vizesini almış durumda. Tıp, veterinerlik ve diş hekimliğiyle ilgili yayınlanan yönetmeliğin bizi yönlendirmesiyle tercihlerimizi yaptık. Toplam 20 tercih yaptık. Bizden şimdi teknik olarak mümkün olmayan bir belge istiyorlar. Konu herkes için yeni. Bizden birinci tercihimiz dışında yaptığımız tercihlerden de kayıt istemişler ki bu teknik olarak mümkün değil. Çünkü iki üniversiteye aynı anda kayıt yaptırmak yasal olarak mümkün değil."

Sonuç olarak, zaten aylardır beklemekte olan öğrenciler, son olarak, uygulanması mümkün olmayan bir bürokratik taleple karşılaştılar… AB'yle üyelik müzakereleri yürüten bir ülke olan Türkiye, son zamanlarda Avrupa ile yaşanan gerilim nedeniyle, bir dışlanmışlık psikolojisi içinde. Bu durumu aylarca vize, hatta vize randevusu bekleyen sıradan yurttaşlar büyük bir sıkıntı olarak yaşıyor. Öğrencilerin yaşadığı durum ise daha da dramatik… Umutlarını Avrupa'da eğitim görmeye endekslemişken, yapabilecekleri hiçbir şey olmadığını görüp, "ortada kaldıkları" hissine kapılabiliyorlar.