Biz Fenerbahçeliler önceki gün iki gelişmeyi aynı anda izlemek durumundaydık. Bir tarafta Fenerbahçe- Kasımpaşa maçını izliyor, öte yandan da "Başkan kim olacak" heyecanıyla başkanlık seçimi sonuçlarını bekliyorduk. Ali Koç, çok çabaladı. Çok uğraştı. Gecesini gündüzüne kattı. Hakkını yemeyelim.

Fenerbahçe gibi karmaşık, milyonlarca taraftarı olan bir takımı yönetmek, böyle bir camiayı tatmin etmek elbette kolay değil. Ali Koç başkanlık seçimini kaybetti. Sahada da takım iki puanı kaptırdı. Hangisinden başlasak Fenerbahçe'in 6 maçının 3'ünü berabere bitirerek 6 puan kaybetmesinden mi Onca çabaya rağmen 7 yılda bir futbol şampiyonluğu kupası kazanamayan Ali Koç'un dramından mı Serbestiyet sitesinin sabah toplantılarında, Galatasaraylı Tuncer Köseoğlu'nun övünerek güne başlama hareketleri devam ediyor.

Fenerbahçe, bu sezonda da şampiyonluk vaat eden bir performans sergilemiyor. Bakarsın değişir. Daha ligin başındayız. Tuncer övünmeye devam ediyor, Galatasaraylılar övünmeye devam ediyor. Normal karşılıyorum. Hak ettiklerini düşünüyorum. Kabahati hakem veya federasyona atmayı doğru bulmuyorum.

Galatasaray'ın üst üste şampiyonluk kazanmasını kıskansam da haklarını teslim ediyorum. Fenerbahçe her sene yeni pahalı bir futbolcu veya çok sayıda popüler futbolcu transfer ediyor. Çoğu zaman gelen gidenin yerini doldurmuyor. Birçok parlak oyuncumuzu da başka takımlara kaptırdık. Bir de takım uzun süredir çok korkak oynuyor. Yavaş, kendini güvene alan, yırtıcı olmayan, enerjik olmayan bir oyun sergileniyor.

Tam olarak hesap etmedim ama oldukça fazla son dakika golü yediğimiz hissiyatındayım. Galatasaray ise son dakika golleriyle hayat buldu. Elbette iyi olan kazansın. Biz daha iyi olalım, biz kazanalım. O nedenle takımın yeni baştan motive edilmesi gerekiyor. Örneğin bu Kasımpaşa maçında, çok para verilip transfer edilmiş yıldızlar, orta halli paralar karşılığında oynayan Kasımpaşalılar karşısında çaresiz bir görünüm sergiledi.