Bizim camiada bu kadar çok sevilen çok fazla insan yok.

Gerçekten yok.
O yüzden Tanyeli başkadır derdim hep.
Hâlâ da öyle diyorum.
Şahane bir eş, mükemmel bir anne, vefalı, çok seven, her zaman senin için orada olan sağlam bir dost.
Vefatını öğrendiğim gece açıp mesajlaşmalarımıza baktım.
Hepsi sevgi dolu, birbirimizin hayatını nasıl daha güzel hale getiririz, birbirimize nasıl yardım ederiz mesajları.
Sadece bana mı, hayır, hayatına giren herkese iyi gelmeye çalıştı Tanyeli.
Belki de bu yüzdendi biraz da yorgunluğu.
Kendini hep arka planda tuttu, kendine iyi gelecek şeyleri hep erteledi.
Belki bizler de bu yaşımızda öyleyiz ama o çocukluğundan beri kendini erteledi.
Bir röportajında hukuk okuma imkânı bulabilse çok iyi bir avukat olabileceğini söylemişti.
Gerçekten de imkân verilse en iyisinden olurdu.
Çünkü müthiş mücadeleci, güçlü bir karaktere ve keskin bir zekâya sahipti.
Hep şunu isterdim, Tanyeli konuşsun ben dinleyeyim, o akıl versin, ben alayım.
Tanyeli hasta olduğu dönemde bir türlü vedalaşamadım onunla.
Hep kaçtım, hastalığından hiç bahsetmedik sohbetlerimizde.
"İyi olacak, iyi olacak" deyip kapatıyordum konuyu, havadan sudan muhabbete dönüyordum.
6 ay biçilen ömrünü 2.5 yıl yaşamış, inancı, pozitif yaklaşımı ve mücadeleci karakteriyle mucizeler yaratmıştı ne de olsa.
Vefatından tam bir gün önce, hastalığı boyunca maddi manevi en büyük desteği veren, Ayşe Estetik olarak bildiğimiz, canım Ayşe Yıldız'la karşılaşmış ve "onun adı Tanyeli, gitmez, bence yine döner gelir bize" demiştim.
Bu kez olmadı.