Maç; 105 dakika oynandı, kırmızı kart, penaltılar, VAR müdahalesi ne yoktu ki!.

Üst üste 19 maç resmî maçı kazanmış olmak; ne kadar özgüven veriyorsa bir o kadar da serinin bozulması gibi bir stresi de beraberinde getirmişti.
Bu stres teknik kadro ve yönetimde de vardı.

F.Bahçe'de ilk yarı tamamlandığında (455) rakip kaleyi tutan tek bir şut yoktu.

Rakip kalede kalabalık gözüktüler, rakip yarı sahaya çok girdiler, ancak netice sıfırdı.

Fred'in yokluğu hissedildi, yük İsmail'e binmişti. Zajc orayı dolduramadı.

Stoperler ve Fred olmayınca!.

Fikstür nispeten kolaydı, Avrupa'daki rakipler de öyle dev değildi. Samet'in milli maç performansı yanıltıcı oldu.

Rotasyon yoktu, mental ve fiziksel yorgunluk da hesaba katılmalı.
Dakika 47 !. Maç 0-3 !.

"Beraber oynama alışkanlığı" olmayan iki stoper, paylaşım hataları yaptı.
İsmail Kartal, uzun süre kendisine gelemedi.

Dünyanın her yerinde her teknik adam bu dakikada bu skor olursa; beş dakika içinde hamlelerini yapar. Tam 26 dakika bekledi.

Trabzonspor'a kalite gelmiş!

1)