Nereden çıkmış, kim uydurmuş bilemem. En son babalar duyar demişler.

Eskiden belki dert değilmiş. Ortalık bu kadar sert değilmiş. Kuralsızlık yeni kural, erdemsizlik marifet değilmiş.

Kızın bir sevdiği olur, görüşürler, konuşurlar, en son babalar duyarmış.

Oğlanın bir görüştüğü olur, önce anneler tanışır, en son babalar duyarmış.

Babadan gizli işe girenler, babadan gizli şarkıcı, futbolcu olanlar.

Uzunca yıllar bu söz artık ağızlarda yer etmiş. En son babalar duyar.

Biraz da Türk annesinin evin içini çekip çevirmesi, babayı ayrı, çocukları ayrı idare edebilmesi, sorun çıkmaması için kafasında kırk tilki dolaştırıp kırkının da kuyruğunu birbirine değdirmeme becerisi.

Arkadaşlarla ilk hafta sonu tatili, arkadaşın evinde ders çalışma gerekçesiyle kalmalar, kız ya da erkek fark etmez, çocuğun ilk taviz talepleri. Baba kesinlikle izin vermez, anne bir yolunu bulur, babayı ikna eder.

Hatta babayı ikna etmek için tatlı yalanlar da söylenir (!) Bu da en son babalar duyar kültürünün bir parçasıdır.

Ama analar, babalar. Bitti. Dünyanın sonundayız. Son durağındayız.

Kız evlatlarınızı geçtim, erkek evlatlarınız bile tehlikede.

Sokakta milyarlarca dolarlık pazarların hedefinde sizin kızınız ve oğlunuz var.

40 yıldır fonladıkları, dağda besledikleri terörle yıkamadıkları Türkiye'yi, vuramadıkları Türk gencini artık dost görünerek, arkadaşça yaklaşarak içeriden bitiriyorlar.

Fuhuş, uyuşturucu, kumar, bahis, ünlü olma sevdası, sosyalleşme adı altında çürümüş bir eğlence dünyası.

Ellerini ovuşturmuş sizin oğlunuza, kızınıza bakıyorlar Allah muhafaza.

Babalar en çok iş size düşüyor. İş işten geçmeden, evladınızın zihni ele geçirilmeden…

Ne yapıyorsa ilk dakikadansiz bileceksiniz.

Anneler daha kolay aldanıyor, daha duygusal oluyor, kıyamıyor.

Artık annelerimizin o masumiyetine, iyi niyetine bırakılamayacak kadar vahşi bir dünya var dışarıda.

…Artık "en son babalar duyar" devri bitti. Artıkilk önce babalar bilecek.

Çünkü bu devirde baba, sadece eve ekmek getiren değil, evladının zihnine ve kalbine sahip çıkan kişi olmalı.

Baba olmak, sadece faturaları ödemek, okul masrafını karşılamak değil.

Baba olmak, evladının telefonundaki son uygulamayı, izlediği diziyi, takip ettiği fenomeni, kullandığı dili, girdiği platformu da bilmeyi gerektiriyor.

Evladınla arana "anlam mesafesi" girdi mi, biri gelir doldurur orayı.
O yüzden "ne giydiğinden çok ne düşündüğünü", "notlarından çok niyetlerini", "başarılarından çok beklentilerini" konuşmak zorundasın baba.

Baba olmak artık otorite değil,rehber olmakzorunda.
Sorgulayan değil,dinleyen babalazım bu çağa.
Sadece kurallar koyan değil,nedenleriyle yol gösterenbaba gerek bu döneme.

Çünkü şeytan artık saklanmıyor. Açık açık dolaşıyor.
Yalanlar artık gizli değil, en çok beğeni alan içeriklerde.
Kötülük, eğlence kılığında. Uyuşturucu "rahatlatıyor", fuhuş "özgürlük" adıyla pazarlanıyor.

Senin evladına, senin yerine nasihat eden dijital ekranlar var artık.