Uzunca bir süre lig üçüncülüğünü birbirine ikram eden, sonunda da Trabzonspor'un lig üçüncüsü olduğu iki büyüğün kupa finali müthiş tribünler önünde oynandı. İstiklal marşı hep bir ağızdan büyük coşkuyla okundu. Trabzonspor, Paul Onuachu'nun mükemmel tek kişilik resitaliyle öne geçti.

Geçtikten sonra da olan oldu. Trabzonspor durdu, Beşiktaş bu sezon oynadığı belki de en iyi oyununu rahat rahat sergilemeye başladı. Formsuz gözüken tüm oyuncular formda, takım bütünlüğü, oyun organizasyonu eleştirilen Beşiktaş takımı bambaşka bir görüntüyle sahneye çıktı.

Beşiktaş mı iyiydi, Trabzonspor'un oyunu mu buna izin verdi, kararı siz verin artık. Evet Trabzonspor'da kadro temaslı oyuna izin vermiyor. Kadro sil baştan da yapılacak, buraya kadar tamam. Ancak ilk golü attıktan sonra bağıra bağıra gelen penaltı pozisyonu, Beşiktaş'ın daha da artan özgüvenine rağmen oyuna 2-1 olana kadar kenardan müdahale gelmemesi ilginçti.

Onuachu indiriyor ama

Sonradan gelen değişiklikler cansuyu olduysa da bu kez talihsiz gol tüm hayalleri de yıkmış oldu. Haftalardır eleştirdiğimiz oyundan bir kupa yine de çıkabilirdi. Şu kadarını söyleyeyim maçın özeti olsun. Onuachu'ya uzun oynanıyor, öyle ya da böyle o top o bölgeye iniyor. Ama orada bir tane arkadaşı olmuyor. Kaybetmen normal. Kazanmak için daha fazlası lazımdı.