31 Mart seçimlerinin henüz bir öyküsü, başat gündemi oluşmadı. Bunda, Türkiye'nin "seçimler ülkesi" olmasının da payı büyük. Bu seçimin, "beka meselesi" olmadığına dair tırmandırılan söylemlerin rolü de. Ama kim ne derse desin, 14-28 Mayıs 2023'te şekillenen iradenin sürdürülmesi, istikrarın pekiştirilmesi adına çok önemli.
Dikkat edilirse seçimin İstanbul ayağı, Ekrem İmamoğlu açısından yerel gündemden kaçış manevrasına dönüşmüş durumda. Yarı zamanlı belediyecilik imajı Ekrem Bey'in yumuşak karnı. Bu nedenle, küçük çaplı mitinglerinde "az İstanbul, bol Ekonomi" ipine sarılmakta. Hatta büyük bir iştahla el artırmayı denemekte, İstanbul aşığı Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan'ın açıktan kendisini muhatap alması için yanıp tutuşmakta.
Cumhur İttifakı adayı Murat Kurum ise büyük bir enerji ve dinamizmle sahada ağırlığını hissettirdikten sonra, bu avantajını soluklu değerlendirmek ve kampanyasının yeni fazını başlatmak zorunda.
Peki, ama neden
Görünen o ki...
Bu seçimlere katılan küçük partilerin marjinal oyları bilhassa büyük şehirlerde sonuca etki edecek.
30 yaş altı seçmen ve emeklinin tercihleri de mahalli faktörler yanında metropollerde belirleyici olacak.
Ve en mühimi... "Kent yoksunluğu!" Şimdi, "O da nedir" diyeceksiniz. Kendimce izahını getireyim. Yoksulluk hemen hepimizin bildiği bir gerçek. AK Parti, 2002'den bugüne, "kimsesizlerin kimsesi" olma iddiasını pratik hayatta ispata dönüştürdü. Daha önce kimsenin yüzüne dahi bakmadığı geniş kitleleri sosyal güvenlik ağıyla buluşturdu, sosyal yardım programlarıyla hayata tutunmasını sağladı.
Lakin birkaç yılı bulan yüksek enflasyon, haliyle dar ve sabit gelirlilerin mali takatini aşındırdı. İşte, konu da bu! Hani derler ya "Allah, insanı gördüğünden mahrum bırakmasın!" diye. İşte benim odaklandığım da bu "yoksunluk" hali. Önceki yıllarda AK Parti ile erişilen satın alma gücünden fedakârlıkmahrumiyet tablosu!
Tam da bu nedenle Cumhurbaşkanı Erdoğan, kamu çalışanları, emekliler ve asgari ücretliler için peş peşe "iyileştirme kararları" aldı.
Bakınız