Türkiye İstatistik Kurumu'nun (TÜİK) suç istatistiklerine göre ülkemizde çocuklar 2024 yılında 202 bin 785 suç işledi.

Bir diğer deyişle çocukların yaklaşık olarak günde 555, saatte 23, 2.5 dakikada 1 suç işlediği söylenebilir.

Çocukların işlediği suçların 2024'de bir önceki yılla karşılaştırıldığında yüzde 9,8 oranında arttığı yine TÜİK istatistiklerinde ortaya konuyor.

Şu veriler de çarpıcı:

Çocuklarca işlenen suçların yüzde 40,4'ü yaralama, yüzde 16,6'sı hırsızlık, yüzde 8,2'si uyuşturucu madde bulundurma, kullanma veya satma, yüzde 4,6'sı tehdit, yüzde 30,6'sını diğer suçlar (öldürme, suç örgütüne üyelik, mala zarar verme, cinsel taciz, dolandırıcılık, yankesicilik, kaçakçılık vb. ) oluşturuyor.

***

Anlatmak için vahim sözcüğünün bile yetersiz kaldığı bir tablo bu.

"Çocuk suçlular"ı iktidarın da muhalefetin de ülkenin en önemli sorunlarından biri kabul ederek çözüm arayışına girmeleri gerekir.

Onlara yardımcı olur umuduyla bir bilimsel araştırmadan söz etmek istiyorum.

Yalova Üniversitesi Tıp Fakültesi Psikiyatri Ana Bilim Dalı'ndan Dr. Mutlu Muhammed Özbek öncülüğünde yapılmış araştırma.

Bazı sonuçlarını yazayım:

-Kız çocuklarının suça karışma oranı yüzde 22,4 iken bu oran erkek çocuklarda yüzde 77,6'ya çıkıyor.

-Suçlu çocukların yüzde 57,8'inde en az bir tane dikkat eksikliği, hiperaktivite, davranış bozukluğu gibi bir sorun var. Oysa bu oran genel popülasyonda yüzde 17,1'i geçmiyor.

-Araştırılan çocukların yüzde 36,2'si eğitime devam etmiyor. Bu çocukların ailelerinin eğitimleri de yetersiz. Anne-babaları ortaokul ve daha alt düzeyde eğitim almış çocukların oranı yüzde 97'ye kadar çıkıyor.

-Suç işleyen çocukların birinci derece akrabaları arasında sabıkası bulunanların çokluğu da dikkat çekiyor. Söz konusu çocukların yüzde 18,9'unun anne-babası ayrılmış.

***

Tabii çocukların suça sürüklenmesinin nedenleri ele alınırken şunları da altını çizerek bir kenara yazmalıyız:

-Ekonomik sistem sorunlu: 10 milyon işsizi olan, işi olanların çoğunun da geçinemeyecekleri kadar ücret aldıkları bir ülkede yaşıyoruz. Böyle bir sistemde çocukların büyük bölümünün sağlıklı yetişmeleri ve geleceklerine umutla bakmaları imkânsız.

-Eğitim sistemi sorunlu: Çocuklar yeteneklerine uygun eğitim alamıyor. Bunun sonucunda var olmak, kendilerini kanıtlamak için başka yollar arıyorlar. Çocuklara gereksiz birçok bilgi verilirken iyi insan olmanın faziletleri anlatılamıyor.