Yerküre çapında bir krizi yönetmeyönlendirme performansı ve kondisyonu, Ankara hükümetinin iç siyasetteki popülaritesine katkı yaptı mı..Dış politika, ileri giderek ulusal güvenlik konularının kamuoyu tarafından yoğun ilgi görmediği, buradan doğan artıların 'sayılmadığı' yönünde bir intibaklişe vardıEsasen, hem bölgemizin hem dünyanın yaşadığı değişimlerin Türkiye'yi daha ilgilendiriretkiler hale gelmesi, iletişim yoğunluğu, ama en çok Ankara'nın küresel meselelere daha vaziyet eder olması, nihayet çatışma ve savaşların yakın coğrafyalarda yaşanması, kamuoyunun kendini yönetenlerin bu meseleleri ele alma biçimlerine ilgisini katladıUkrayna savaşında TV kanallarının ratingizlenme oranları, dijital yollarına yoğun talep bunu ispatlıyorTabii tüm muhalif kesimlerinpartilerin bu konulara ilgi göstermemesi, neredeyse ortasından çatlayan dünyaya ilgisiz kalması, bu yolda siyaset sahnesine, halkın önüne sürebilecek 'kanaat önderi, entelektüel, politikacı' nitelik ve niceliklerinde kısırlığı daha göze batmaya başladıKaldı ki, muhalefet partilerinin milli güvenlik başlıkları dahil sıklıkla 'yanlış tarafları ve konuları' tutmasısavunması da genel bir iğretilik etiketini üzerlerine yapıştırdıAnkara'nın çatışmanın tarafları kadar 'doğu-batı' cephelerindeki tüm oyuncuların ilgi ve övgüsüne mazhar olması, üstüne, krizin ürettiği riskleri elerken, fırsatların içinde Türkiye'nin küresel rolünü stratejik olarak yükseltebilecek imkânları bulması da beğeniyi artırdıSonuç olarak, hükümetin karmaşık ve stratejik sorunları aşma, bunlardan ülke yararına, kısa vadede toplumun refahına da katkı sağlayacak çıktılar elde etme yöntemi, 'güvenilirlik ve tecrübe'nin takdir edilmesine yol açıyor, hayatın günlük akışı içinde gözlemlenebiliyor!..Ve daha başlangıçtayızİlerleyelimRusya Dışişleri Bakanı Lavrov, ABD'nin Ukrayna konusunda bazı ülkeler üzerinde baskı yaptığını açıkladı; Çin, Hindistan, Türkiye isimlerini zikretti.Uluslararası alan uzmanları, Almanya ve Fransa'yı da listeye dahil ediyorlar. S. Arabistan başta, Körfez ülkeleri ve İsrail de sıralamada yer buluyor. Adı geçen ülkelere ABD'nin nasıl ve hangi yollarla baskı yaptığını maddelendirebiliyoruz. Ancak Ankara üzerindeki baskı kalemlerini tahmin etmek mümkünse de, somut maddeler gözle görülmüyorTersine, Ankara'nın davranışlarından elinin rahatlığı izlenebiliyor. İlaveten, ABD'den S-400F-35 açmazının çözülmesi yönünde-saçma sapan öneriler-ve AB'den de 'üyelik' konusunda-inandırıcılığı şüpheli-sıcak mesajlar geliyor.Ama Türkiye'ye Rusya'ya yönelik 'yaptırımlar' için 'fazlasını yap' denemiyor. Şimdiye kadar da dişli bir talep gelmedi. Alınacak cevabın olumlu olmayacağını biliyorlar. Küresel sahnede terslenme görüntüsü vermek istemiyorlar.Asıl iş ise 'liste'nin kendisiTurpun büyüğünden başlayalımABD-Çin ilişkileri, Ukrayna özelinde yeni aşamaya geçiyor. Pekin bugüne kadar, Ukrayna krizini Tayvan meselesiyle irtibatlandırmadı. Onlara göre bu Çin'in iç meselesiydi. Rusya'nın haklı gerekçelerini anlıyor, Batı'yı uyarıyor ama aynı zamanda Ukrayna'yı egemen bir ülke olarak görüyorduAncak son zamanlarda Ukrayna ve uzantısı Avrasya gerilimlerinin Hint-Pasifik'le 'benzerliği olduğu' fikrine kaymaya başladı!Pekin yönetimi, NATO genişlemesinin Ukrayna krizinin ana nedenibaşlangıcı olduğunu zaten kabul ediyor. Şimdi, ABD'nin Asya'daki müstakbel eylemlerinin fragmanı olabileceği üzerinde daha çok düşünmeye başladı. NATO genişlemesinin durmayacağı ve Asya'ya