Zaman, zalim hızla akıp gidiyor. Yine çıktık geldik Eylül ayına. Benim de izin vaktim geldi. Elim, ayağım, gözüm, kulağım, beynim izin vaktinin geldiğini bana haber veriyor. Uymaya mecburum. Kuşkusuz siz okurlar da izliyorsunuz: Ülkemizde eskiyi hatırlatan fakat tam olarak da aynısı olmayan olaylar filizlenip yeni boyut kazanıyor. Yeni gelişmeler de kabuklarını çatlatıp çıkıyorlar. Yazacak, soracak, sorgulayacak, tartışacak ve okurla paylaşacak sayısız konu var. Yazarak paylaşmak insana "Umut enerjisi üretme" gücü veriyor fakat ben de azıcık yoruldum. İki hafta izin yapayım, döneyim. Görüşürüz. Kendinize iyi bakın.