Halk sandığa sahip çıktı. Sandığa ne girdiyse o çıktı. Kavgasız, gürültüsüz, kansız, yüz ağartıcı bir seçim oldu. Demokratik olgunluk kazandı. Sandıklar açıldı. İçinden halkın yazdığı son mektup çıktı. Mektup"İktidar gemisi AKP battı,muhalefetin CHP gemisi kaptanları fırtınayı atlattılar"diye başlıyor.Ben bu yazıyı yazdığım saatlerde belli olan sonuçlara göre halkın Tayyip Erdoğan'ın "hem muktedir, hem bağıran, hem azarlayan, korkutan ve hem de sabredin yine beni seçin diyen halinden" halkın büyük çoğunluğunun rahatsızlık duyduğu ortaya çıktı.

Demokrasi bu!

Sandık gömer.

Sandık, bu çağda derin bir ekonomik kriz yarattıktan sonra bile bağıran, böbürlenip kibirlenen Tayyip Erdoğan'ı ve partisini gömdü.

Sandık diriltir.

Özgür Özel, Ekrem İmamoğlu, Mansur Yavaş partisi CHP'yi 22 yıl sonra birinci parti yaptı. CHP'yi yüzde 40 civarına çıkararak umut saçtı.

Koyuluk dağıldı.

Kibir kaybetti.

Büyüklenme kaybetti.

Despotluk kaybetti.

Tek adamlık kaybetti.

Halk kazandı.

Tek adamlık; 23 yıllık eskimeyi, yıpranmayı, sahiciliği yitirmeyi, umudu tüketmeyi, verilen sözleri boşa çıkarmayı temsil ediyordu. Halkın çıplak gözle bir kendi durumuna bakıp, bir de dönüp 22 yıldır yönetene bakarak gördüğü korkunç eşitsizlik sonunda sandıktan ucuz belediye ekmeği kuyruklarının intikamı çıktı. Yeniyi, sahiciliği, samimiyeti, umudu, ileri demokrasiyi, hak ile hukuku, adaletin bağımsızlığını, kardeşliği, biriken ağır ekonomik sorunları çözme umudunu ise muhalefet temsil ediyordu.

Halkın tokadı acı oldu.

İktidar silindi.

Muhalefet (CHP) belediye başkan adayları Adana, Ankara, Antalya, Aydın, Eskişehir, Mersin, Muğla Tekirdağ, İzmir, İstanbul'u yeniden Balıkesir, Bursa, Manisa, Denizli büyükşehir belediyelerini, 1989'dan beri ilk kez Adıyaman'ı, Manisa, Afyonkarahisar, Amasya'yı, Bartın'ı, Giresun'u, Kastamonu'yu, Kırıkkale'yi, Kilis'i, Kütahya'yı, Uşak'ı, Zonguldak'ı, Ardahan'ı, Artvin'i, Bilecik'i, Bolu'yu, Çanakkale'yi, Edirne'yi, Kırşehir'i Sinop'u ve Yalova'yı kazandılar.

Bir övünme vardı.

Bir güçlü varsayım.

Bir büyük efsane.

Şöyleanlatılıyordu: Ne yapar yapar! Tayyip Bey, her seçimi yine kazanır! Kendi seçmeni için böyle bir büyüklenme ve muhalefet seçmeni için ise korku, çaresizlik, teslimiyet üretilmişti. Bu efsane sandıkta pişen halk öfkesi altında eridi. Kent insanının ruhunu derinden yaraladı. Halkı yaşadığı kentinin pazarında tane hesabı yapmaya ve marketlerinde çöp kutularında çürük ürün aramaya mahkum etti. Emeklilik sistemini iflas ettirdi. Emekliler perişan oldu. Emekli olmayıp da çalışanların aylık geliri, aylık harcamalarının yarısını bile karşılamaz hale geldi. Kendi zenginini yarattı ve onları koruyup kolladı.