Takke düştü kel göründü... Hem de çok acı... Gürcistan'ı yensek de fiziksel ve zihinsel olarak oldukça fazla eksiğimiz vardı. Fazla havaya girdik ama İspanya gibi zekasıyla oynayan bir takıma karşı bu eksikliklerimiz daha çok göze battı. Dünyanın en iyi 2- 3 takımından biri olan İspanya karşısında bu kadar aciz kalacağımızı hele ilk yarıda teslim olacağımızı tahmin etmiyorduk. Bir de bu muhteşem taraftar önünde... Ayıp ettiniz! İspanya'nın golleri genelde hızlı hücumlar ve savunma arkasına sarkan oyuncularla geldi. Özellikle Merino'nun iki golü, orta sahada kaptırılan toplar ve savunmadaki pozisyon hatalarından doğdu. Abdülkerim ve Merih, İspanya'nın tempolu pas trafiğine karşı alan kapatamadı, adeta döküldüler. Uğurcan'ın kurtarışları olmasa 10 gol yerdik. Orta sahadaki kopukluk, maçı İspanya'nın domine etmesine yol açtı. Montella'nın 4-2-3-1 dizilişi, Gürcistan maçında işlese de İspanya gibi kompakt ve disiplinli bir takıma karşı çöktü. İlk yarıda Kerem'in direkten dönen şutu dışında pozisyon üretilemedi. İspanya'nın yüksek temposuna karşı daha pragmatik bir yaklaşım örneğin, daha kalabalık bir orta saha kurgusu belki skoru dengede tutabilirdi. Bunu da hoca beceremedi. Top, İspanya'dayken Arda'nın sürekli önde olması merkezi eksik ve zayıf bıraktı. Gürcistan galibiyeti sonrası rehavet mi oldu, yoksa İspanya'nın erken golleri mi takımı mental olarak kırdı, bu da sorgulanmalı. Asıl sorgulanması gereken şudur; Montella yoluna devam etmeli midir, yoksa bu tarihi eziyetin faturasını ödemeli midir Bunun kararını da TFF verecek. Duygusal olmanın gereği yok! Konya taraftarı centilmence muhteşem destek verdi. Maç sonu oyuncuları çağırıp