Şu bir gerçek, Türkiye'de artık tarım bitti. Tarımı, köylüyü bilerek, isteyerek, Turgut Özal döneminden başlayarak planlı bir şekilde ABD ve büyük şirketlerin isteğiyle yok ettiler. Tekrar tekrar bunu anlatmalıyız. Bıkmadan, usanmadan söylemeli bu işin sorumlusunu, hangi ideoloji, hangi siyasi parti, hangi fikir görüş ise herkese ifşa etmeliyiz. Tarım bitirildiği için kentlerimiz milyonlarca göç nedeniyle bugün bile perişan halde. Alt yapılarımız yetersiz. Yeşil alanlarımız kalmadı. Trafik keşmekeş, hastaneler yetersiz, her şey pahalı İşte bu bitişi organize etmek için kurulan bir kurum var: Tarım ve Kırsal Kalkınmayı Destekleme Kurumu... Bakmayın kalkınma, destekleme gibi süslü püslü laflara. Sayıştay raporundan anlatayım. Bu kurumun gerçekleştirdiği bir IPARD projesi var. Bu proje kapsamında "köylüye" verilen hibe miktarı 8,5 milyar TL, tamamlanan proje sayısı 19 bin 759 Peki IPARD nedir Avrupa Birliği (AB) tarafından aday ve potansiyel aday ülkelere destek olmak amacıyla oluşturulan, Katılım Öncesi Yardım Aracı'nın Kırsal Kalkınma bileşeni. IPARD, kağıt üstünde Avrupa Birliği'nin Ortak Tarım Politikası, Kırsal Kalkınma Politikası ve ilgili politikalarının uygulanması ve yönetimi için uyum hazırlıklarını ve bu kapsamda politika geliştirilmesini desteklemeyi amaçlıyor. Hâlbuki amaç köylüyü denetim altında tutmak, Avrupa'nın isteği dışında bir gelişme ve üretim faaliyetine girmemesini sağlamak. Bağımlı köylü yaratmak Sayıştay bu kurumu denetlemiş ve denetleme neticesinde ilginç verilere ulaşmış. Denizli ve Afyonkarahisar illerinde, "Zanaatkârlık ve Katma Değerli Ürünler" ürettiği belirtilen ve "dokumacılık", "taş işleme", "cam eşya" üretimi alanında faaliyet gösteren işletmelerden bir kısmını gidip yerinde görmüş. Meğer köylüye, dokuma tezgahlarına hibe edilsin diye verilen paralar, Denizli Organize Sanayi Bölgesi'ndeki fabrika sahiplerine verilmiş. Yani el sanatları, küçük üreticiler filan değil. Amaç, kağıt üstünde, hem o kırsal bölgede öteden beri üretilen ve toplumun kültürel mirası olma niteliğiyle önem arz eden ve o bölgeyle özdeş, hatta belki bu yönüyle çoğunlukla coğrafi işarete konu ürünlerin yok olmasının önlemekti. Kuruma sorulmuş haliyle "ne yapıyorsunuz siz" diye Kurum ise cevabında "üretimi çeşitlendirmek ve istihdam yaratmak istiyoruz" demiş. Sayıştay ise bu cevaba katılmamış: "Verilen destekle kurulmuş tesis ve o tesiste yapılan üretim arasında en küçük bir benzerlik bulmak ya da illiyet bağı kurmak mümkün değildir." Aynı tespitleri başka bir işletemeye giderek çeşitlendirmiş. Yine Denizli ve Afyonkarahisar illerinde taş işleme alanında rastgele işletmeler incelenmiş. Yapılan incelemede ocaktan gelmiş tonlarca ağırlığındaki büyük mermer ve traverten blokların kesilerek, bunların inşaatlarda yer ve duvar kaplaması olarak kullanılan mermer ve traverten plakalara dönüştürüldüğü görülmüş. Hatta (bilgisayarlı hassas kesim cihazı) CNC takım tezgâhlarında, başta geometrik tasarımlar olmak üzere pek çoğu yurt dışından alınan, villa ya da otel inşaatlarına özel siparişler için çalışıldığı anlaşılmış. Nerede köylü, nerede emeğiyle geçinen tezgahtar kadınlar Tabii Sayıştay'a bu yetmemiş. Başka bir işletme daha incelenmiş. Denizli'de "cam eşya" alanında faaliyet gösteren işletmede de karşılaşılmış, web sayfası ya da katalogları bulunmayan firmanın belli bir ürün çalışmadığı vefakat sipariş usulü çalışarak 16 bin çeşit