Emine Erdoğan Hanımefendi, 'DEVLET ANA'dır…

Bazı insanlar vardır, varlıklarıyla bir odayı aydınlatır; sözleriyle kalpleri ısıtır, duruşlarıyla bir milletin ruhuna dokunur. Emine Erdoğan, işte böyle bir isim. Zarafetin, nezaketin ve nezahetin timsali; bir hanımefendi ki sadece bir ülkenin liderinin eşi değil, aynı zamanda bir milletin vicdanı, merhameti ve umududur. Onun hikâyesi, bir kadının kalbinin ne kadar geniş, ruhunun ne kadar derin olabileceğini gösteriyor.

Emine Erdoğan'ı tanımlamak için kelimeler yetmeyebilir.

Onun zarafeti, sadece giydiği kıyafetlerde ya da konuşmasındaki ahenkte değil, bir milletin yaralarına dokunan ellerinde, mazlumlara uzanan yüreğindedir. Nezaketi, bir devlet protokolünün soğuk koridorlarında değil, Anadolu'nun bir köyünde, bir yetimin başını okşarken hissedilir. Nezaheti, her adımda, her sözde, her bakışta kendini gösterir; çünkü Hanımefendi, kalbinin temizliğini hayatına yansıtan 'DEVLET ANA'dır.

Kızılcahamam'daki AK Parti Kampı, onun mükemmel insani yanını bir kez daha gözler önüne seren bir ana sahne oldu. 2025 AKParti Geleneksel İstişare Kampı'nda, Cumhurbaşkanımız Recep Tayyip Erdoğan konuşurken, eşi Emine Erdoğan, o duygulu konuşma karşısında en çok etkilenen kişiydi belki de. Çünkü uykusuz gecelerin, derin hüzünlerin, evlerine bayrak çekilen evlerin 'yasını' en iyi o biliyordu.Hanımefendi, o an bir lider eşinin ötesinde, bir annenin, bir insanın hassasiyetini yansıttı. Cumhurbaşkanının 'Terörsüz Türkiye' eksenli konuşması sırasında eşi Hanımefendi karşısında ağlıyordu.

Bu gözyaşları, alelade bir sahne değildi; bir milletin derdini yüreğinde taşıyan merhamet timsali bir kadının derin samimiyetinin yansımasıydı. O gözyaşları, belki de salondaki herkesi bir an için tefekküre davet etti; çünkü o an, Emine Erdoğan'ın ne kadar içten ne kadar sahici olduğunu bir kez daha hatırlattı.

Onun zarafeti, sadece görkemli davetlerde ya da uluslararası platformlarda değil, en sade anlarda bile kendini gösterir. Afrika'nın bir köyünde, susuzluk çeken bir çocuğa su uzatırken; bir hastane odasında, şifa bekleyen bir hastanın elini tutarken; ya da bir okulda, geleceğe umutla bakan çocuklarla sohbet ederken… Emine Erdoğan, her zaman "güzel insan" olmayı başarmış bir isim.

"Sıfır Atık" projesiyle çevreyi koruma çağrısı yaparken, sadece bir liderin eşi olarak değil, bir dünya vatandaşı olarak sorumluluk üstlendi. Bu proje, onun nezahetinin bir yansıması; çünkü temiz bir çevre, temiz bir kalp gerektirir. Nezaketi, onun insanlarla kurduğu bağda saklı. Protokolün katı kurallarına hapsolmadan, her zaman mütevazı, her zaman içten. Bir Anadolu kadını gibi sofrada yer sofrasına oturur; bir dünya lideri gibi uluslararası arenada ülkesini temsil eder. Bu denge, onun en büyük gücü. Kimi zaman bir anne şefkatiyle konuşur, kimi zaman bir devlet kadını ciddiyetiyle.