Milliyet gazetesinin efsaneleşmiş Genel Yayın Müdürü Abdi İpekçi'yi ölümünün 43. yılında yeniden andık.Geçen yıllar içinde tetiği çekenler yarı yarıya bulundu ama tetiğin ardındakiler hâlâ karanlıktadır.Abdi İpekçi, Milliyet'in yönetimini ele aldığı 1950'lerden itibaren halkı zayıf taraflarından yakalayan ve anlık heyecanlar veren bir gazete yerine, geleceğin nitelikli toplumunu yaratacak bir yayın gerçekleştirdi. Ona göre, gazete siyasetin emrinde bir oyuncak ya da egemenlerin sözcüsü değil, okura haber, bilgi, yorum, kültür taşıyan bir organ olmalıydı. Gazetecilik görüntüsü altında ona buna tuzak kuran, komplo kuran bir organ hiç olmamalıydı.Her oyun kuralına göre oynanmalıydı.Kısa süre önce kaybettiğimiz Mete Akyol dostumuz bir toplantıda yıllarca birlikte çalıştığı Abdi Bey hakkında şu ilginç anekdotları dile getirmişti:"Her hekimin, mesleğinin A harfi olarak öğrendiği 'Primium non nocere' kuralını Abdi İpekçi, gazetecilik mesleğinin de temeline yerleştirmiştir. Türkçesi 'Önce, zarar verme' olan bu öğretisi sonucu Abdi İpekçi'den ilk öğrendiğim, 'kimsenin üzerine toz kondurmamak' olmuştur. Aynı abecenin B harfi olan 'Medice, cura te ipsum' yani 'Hekim, önce kendini iyileştir' kuralını da Abdi İpekçi, önce gazeteciliğin temeline, sonra gazetecinin beynine yerleştirmiştir. İkinci olarak da ondan, gazeteciliğin bu kuralını öğrendim: Kendi üzerine toz kondurmayacaksın."KADIKÖYKadıköy çarşısından geçiyorum.Bir büyük kalabalık. Etrafa soruyorum:- Hayrola ne oldu, bir olay mı var- Yoo, diyor sorduklarım.Evet, olay falan yok. Bu çarşının normal kalabalığı. Hafta içi mesai saati olmasına rağmen çarşı içi tıklım tıklım.Daha yukarıdaki Bahariye Caddesi her şeye rağmen zarafetini koruyordu. Artık Bahariye de yürünmez oldu. İşgalci kafeler kaldırımları kapladı. Kaldırımlar skuter (bingit) mezarlığı oldu. Yola ineyim derseniz oraları da pizza ve kebap motorlarının yarış alanı. İnsanlar rahatça üç adım atamıyor.Acıklı durum ne Belediye'nin ne Trafik Müdürlüğü'nün umurunda.Evet, Kadıköy farklı bir yerdir. Bir özgürlük havası eser. Fazıl Hüsnü Dağlarca'nın dediği gibi, "yaşamın tüm çeşitliliğine ve renkliliğine" sahiptir. Moda'ya çıkınca orası size İzmir'i andırır, Yeldeğirmeni'nde Barselona'nın sokak aralarında geziniyor hissedersiniz; çarşısında kilisesi, camisi, havrası, balıkçı tezgâhları, sokak aralarındaki çay ocakları, meyhaneleri, çiçekçileriyle rengârenk bir âlemdir Kadıköy.var taboolaDivId "";var taboolaPlacement "";if (adServiceConfig.isMobile()) {taboolaDivId "mid-article-thumbnails_mobile1_milliyet-" 6693156;taboolaPlacement"Mid Article Thumbnails_mobile1_milliyet";}else {taboolaDivId "mid-article-thumbnails_desktop1_milliyet-" 6693156;taboolaPlacement "Mid Article Thumbnails_desktop1_milliyet";}window._taboola window._taboola || ;_taboola.push({ mode: 'thumbnails-mid-a', container: taboolaDivId, placement: taboolaPlacement, target_type: 'mix' });_taboola.push({ article: 'auto', url: 'https:www.milliyet.com.tryazarlarmelih-asikabdi-ipekci-6693156' });Ama bu kalabalık ve kaos semtin bütün rengini alıp götürüyor.Bendeniz neredeyse 70 yıllık Kadıköylüyüm. Burada sokağa çıkmanın böyle rezalete dönüştüğü, insanların yollarda ve kaldırımlarda her an çarpılma korkusuyla yürüdüğü böylesi bir dönemi hatırlamıyorum. Plansız gelişme Kadıköy'ü de Çin mahallelerine benzetti.DİLENCİKadıköy çarşısında aynı iç karartıcı manzara devam ediyor.Roman kadın küçücük bir çocuğun elinden tutmuş, gelen geçenden