Bölgesinde ekonomik olarak en büyük devletlerden biri olan Kazakistan'da araçlarda kullanılan sıvı gaza yapılan zammın ardından günlerdir sokak gösterileri var. Eylemler, özellikle petrol, doğalgaz çıkan ve yabancı işletmelerin bulunduğu ülkenin batı bölgesinde yoğunlaşmış durumda. Hükümetin istifası ve Cumhurbaşkanı Tokayev'in zammın geri çekileceği yönünde garanti vermesi olayları yatıştırmaya yetmedi. Güvenlik güçleri de yetersiz kalınca Cumhurbaşkanı, Rusya da dahil bazı eski Sovyet cumhuriyetlerinin oluşturduğu Kolektif Güvenlik Antlaşması Örgütü'nden yardım istedi. Şu an Kazakistan sokakları Rus askerine emanet diyebiliriz. Rusya'nın propaganda medya kuruluşları Sputnik ve Russia Today'in yöneticisi Margarita Simonyan'ın "küçük işgal" diye tanımladığı müdahale için sıraladığı "kapitülasyon" talepleri ise olanların kime yaradığının net göstergesi: Kırım'ın tanınması... Rusça'nın ikinci dil olarak kalması... Kiril harflerine dönüş... Rus okullarına serbestlik. Evet, 10 yıl kadar önce görme fırsatı bulduğum ülkede bir anda kendiliğinden böylesine yaygın eylemlerin gerçekleşmesine pek çok kişi gibi ben de şaşırıyorum. Zira ülkede örgütlü tek bir muhalefet çevresi bile yok. Belki eylemin ilk günü sokakların dolu olmasını Noel tatili sonrası çakırkeyif Kazaklara bağlayabiliriz... Ancak "kendiliğinden" harekete geçen bu kitlenin, kısa sürede Kazakistan'da "Gölge Cumhurbaşkanı" Nazarbayev'in kadrolarının tasfiyesi gibi politik talepler dillendirmeye başlaması kuşku uyandırıcı. Ne var ki, Kazakistan'ın son dönemlerde Türkiye ile ilişkilerini geliştirerek Batı ile ticari ve siyasi bağlarını güçlendirme hamleleri de kimlerin ülkeye "bir ayar verme" ihtiyacı hissetmiş olacağına dair önemli bir ipucu. Ortaya çıkan tablo şimdilik çok net görülebilir. Ama emin konuşmak için henüz erken. Çünkü, Rusya'nın Asya'ya açılan kapısındaki Kazakistan'da operasyona kalkışan başka bir gücün işi eline yüzüne bulaştırması, ava giderken avlanması da ihtimal dahilinde.