Bu topraklardaki 1000 yıllık Türk egemenliğinin son yüzyılında devrimle Cumhuriyet modeline geçtik.
Artık sultan yoktu, başımızda cumhurbaşkanı olacaktı. İktidar Osmanlı hanedanlığından, devrimi yapan partiye geçmişti.
Teorik olarak ahali de "tebaa" değil "vatandaş" olmuştu, egemenlik "kayıtsız şartsız" onundu.

***

Ancak pratik için henüz erkendi, her şeyin bir zamanı vardı.
1 Kasım 1922'ye kadar süren Osmanlı'nın İkinci Meşrutiyet döneminde olduğu gibi, vatandaşın oy vereceği partilere kavuşmak için 1950'ye kadar beklemesi gerekecekti.
Tek parti döneminin ardından ilk serbest ve genel seçimlerde de CHP bir daha gelmemek üzere iktidardan düştü.
Cumhuriyet ise, gizli ajandalarında parlamenter monarşiye (Osmanlı'ya) dönüş olduğu söylenen "gericilerin" yönetiminde bugünlere geldi.
Türkiye 27 Mayıs 1960, 12 Mart 1971, 12 Eylül 1980, 28 Şubat 1997'deki askeri darbelere rağmen, cumhuriyetin alameti sandığı korumayı başardı.
Bugün bulunduğu coğrafyanın, halkın egemenlik hakkını serbest ve genel seçimlerle belirlediği yegâne vahası ve bölgesel gücü olarak varlığını sürdürüyor.

***

Peki, 1923'teki Cumhuriyet devrimi olmasa Türkiye refah ve demokrasi açısından daha iyi bir yerde mi olurdu
Mesela o dönem Osmanlı İmparatorluğu'nu parçalayıp Türklerin yoluna Cumhuriyet modeliyle devam etmesini çıkarlarına uygun gören Birleşik Krallık gibi parlamenter monarşide ısrar etseydi
"Oralarda monarşi sembolik" demeyin. İngiltere'de Brexit zamanı rahmetli Kraliçe'nin parlamentoyu nasıl şık şekilde tatil ettiğini unuttuk