Londra'daki Emmanuel Center'ın ana etkinlik salonu tıklım tıklım. 700 çocuk ve yanlarında en az bir ebeveyn bütün koltukları aylar öncesinden satın almışız, elimizde kitaplar heyecanla bekliyoruz. Yani kızım bekliyor, ben de hayretler içinde etkinliği izliyorum. Çok satan Skandar kitapları serisinin yeni kitabının tanıtımı bu.

Az önce yazar A.F. Steadman üzerinde Elvis Presley'i anımsatan beyaz deri kıyafetiyle bir rock yıldızı gibi kapıda kuyruk olmuş 700 çocukla tek tek fotoğraf çektirdi. Ellerini sıktı hal hatır sordu. Sonra içeri girdik. Henüz piyasada olmayan ama burada, bu ayrıcalıklı kitleye sunulan önceden imzalanmış bu etkinliğe özel bir renkte ciltlenmiş kitabımızı aldık. Salondaki yerimize geçtik.

Az sonra söyleşi için sahneye çıkacak yazar bekleniyor. Taylor Swift konseri ya da ne bileyim mesela Radiohead konseri öncesindeki gibi bir heyecan var havada. İşte geliyor. Alkış, kıyamet yerine geçiyor. Kısa bir söyleşi ve soru cevaba geçildi. Soruların ardı arkası kesilmiyor. Ve 55 dakika sonra nihayet etkinliğin sonuna geliniyor. Her şey planlandığı gibi.

Geçen ağustosta yaşadığım bu deneyimi hafta sonu Financial Times'ta kitaplar, arabalar ve alışveriş merkezleriyle ilgili ilginç bir yazıyı okuyunca hatırladım ve paylaşmak istedim. Yazar Ruchir Sharma, eski dünyadan bize kalan son fiziksel kalıntıları, kitaplar, arabalar ve alışveriş merkezleri çerçevesinde ele almış. Satış rakamları ve istatistiklerle de destekleyerek diyor ki fiziksel öldü bitti sandık ama bazı alışkanlıklar artarak devam ediyor.

Online habercilik basılı gazeteye sağlam bir darbe indirdi ama mesela kindle fiziksel kitabı öldüremedi. Aksine kitap kindle'ı yendi. Arabalar ve avm örnekleri de anlamlı. İnsanlar araba kullanmayı seviyor. Araba kullanmaktan vazgeçmeyecekler. Sırf bu yüzden bile sürücüsüz arabanın bir geleceği yok.

Ben bu teoriye 2000'li yılların başından bu yana neredeyse yüz kat artmış plak satışlarını, son yıllarda hortlayan CD ve kaseti de ekleyebilirim. Hatta daha da ileri giderek grupların son yıllarda iyiden iyiye çeşitlenerek artan "merch" satışlarını da bu tabloya yerleştirebilirim. Sevdiğimiz grubun tişörtünü üzerimize giymek istiyoruz çünkü.