"Ey kara taş! Vallahi ben biliyorum ki, sen bir taşsın. Ne zarar verirsin, ne de fayda. Eğer Rasulullah'ı seni öperken görmeseydim, ben de seni öpmezdim."

Ömer bin Hattab

Kurban ibadeti bir eylem olarak, modern zihne çoğu zaman anlaşılmaz gelir.

Her evde en az bir buzdolabı ya da derin dondurucular varken, kurban kesmenin gerekçesi ne olabilir

İhtiyaç sahiplerinin yardımına farklı yollarla da ulaşmak mümkünken ille de bir hayvanın boğazlanması neden iktiza ediyor

Bu sorular, modern aklın işlevselliğe saplanmış dünyasında doğaldır.

Modern birey, anlamdan çok içerik peşinde koşar.

Her şeyin nedeni, sonucu ve faydası sorgulanır.

İşte böyle bir çağda kurban kesmenin "mantığı" aranır.

Sadece kurban değil, bir formu olan bütün ibadetler aynı kaderi paylaşır.

En iyi ihtimalle, sorgulama yerine ibadetlere rasyonel gerekçeler üretilir.

Günümüzde, ibadetlerin pejoratif bir nitelemeyle "ritüel" olarak adlandırıldığı, açıkça ifade edilmese de, "hurafe" derekesinde görüldüğü bir vasatta yaşıyoruz.

Nedense modern çağda dini ritüellerinin yerine ikame edilen profan ritüellere aynı eleştiriler pek yöneltilmez, benzer bir rasyonelleştirme çabasına girişilmez.

Dinin ritüellerine yöneltilen bu sorgulama ve onları rasyonalleştirme çabası bir anlam dünyasına değil, işlevsellik düzlemine aittir.

İbadet, modern çağın matematiksel aklına ve metrik ölçülerine en uzak eylemlerden biridir.

Çünkü ölçülemez, faydayla açıklanamaz.