Türkiye'nin davet edilmediği Roma'daki Suriye zirvesi, Ankara açısından derslerle doludur.

Alınacak ilk ders şudur: Çok kutuplu dünyada "çok taraflı" politika yapmak ile neo Abdülhamitçi dengecilik uygulamak, iki zıt yoldur. İlkinde kazanç, ikincisinde ise kısa vadede kazanç olsa bile orta ve uzun vadede kayıp vardır.

Bu sonucu oluşturan fark ise şuradan kaynaklanmaktadır: Çok taraflılıkta, ulusal çıkarlar gereği farklı taraflarla farklı işbirlikleri yapılır; neo Abdülhamitçi dengecilikte ise bir tarafla yapılan işbirliği diğer tarafla pazarlıkta kullanılmaya çalışılır.

Roma'da ABD, İngiltere, Fransa, Almanya ve İtalya dışişleri bakanları Suriye'yi konuştu ama Türkiye'yi davet etmedi. Oysa 13 yıl önce Esad'ı yıkmak üzere birlikte Atlantik cephesi olarak yola çıkmışlardı.

ABD'nin hedefi belliydi; Irak'tan sonra Suriye'de de rejimi değiştirmek ve sonrasında ülkeyi etnik ve mezhep temelinde parçalamak. Ankara ne yazık ki uyarıları dinlemeyerek ABD'nin projesine eklemlendi.

Suriye'ye Atlantik saldırısının ikinci evresinde, Ankara ABD'nin "Kürt koridoru" hedefi belirginleşince pozisyonunu yenilemeye soyundu. Ama şu farkla: Hem çıkarlarının ortaklaştığı Rusya ve İran ile birlikte hareket etmeye başladı hem de ABD'yle Suriye'deki işbirliğini çeşitli düzeylerde sürdürdü. Çünkü neo Abdülhamitçi dengecilik ile Rusya'yla işbirliği üzerinden manevra alanı sağlayacaklarını ve bunu ABD'yle pazarlıkta kullanarak Suriye'de yine de kazanacaklarını düşündü.

Günün sonunda, Rusya ve İran'la işbirliğini kenara itip Esad yönetimini yıkacak son harekata destek verdi. Esad yıkıldı, HTŞ Şam'da iktidar oldu ve Ankara "zafer" ilan etti.

Ama Suriye'de asıl kazanan İsrail'di. Çünkü İran'dan Lübnan'a uzanan direniş ekseninde önemli bir gedik açıldı, İran'la işbirliği yapan Baas rejiminden kurtuldu ve Şam'da artık İran karşıtı HTŞ var, işgal altında tuttuğu Golan'ı genişletiyor, kuzeyde Kürtlerin güneyde Dürzilerin özerkliği ile parçalı ve zayıf bir komşu için uğraşıyor.

Suriye'de zafer ilan eden Ankara'nın beklentisi ise HTŞ'nin kendi güdümünde olması ve ABD kontrolündeki PYD bölgesini dağıtması.

HTŞ Ankara'nın güdümünde olacağının izlenimini pek vermiyor. Örneğin Türkiye yeni rejimi ilk ziyaret eden ülke olmasına rağmen yeni rejimin dışişleri bakanı Suudi Arabistan, Katar, Birleşik Arap Emirlikleri ile Ürdün'ü ziyaret ettikten sonra Türkiye'ye ancak beşinci sırada gelebildi.