Yaz tatili nedeniyle birçoğumuz köyüne, şehrine, eski mahallesine gitti.

Baba ocağına, anne kucağına gitti.

Anneniz sizi doğurduğunda yirmi yaşında idi.

Aranızda yirmi yaş vardı.

Sen elli yaşına geldin, annen yetmiş yaşına vardı.

Aradaki yirmi yıl hiç kapanmadı.

Onun için "ana kucağı" denir.

O kucak bütün çocuklarını içine alacak bir kucaktır.

O gönül bütün insanlığı gönlüne alsa bütün hayvanlara, otlara, ağaçlara da yer kalır.

İşte ziyaret ettiğiniz, elini öptüğünüz anne ve babanız böyle bir insandır diyerek ziyaret edip hayır duasını alınız.

Onların sevdikleri var, amcanız, halanız, dayınız, teyzeniz olurlar.

Onların da sevdikleri var, onlar sizin yeğenleriniz olurlar.

Bütün bunları ziyaret bizim boynumuzun borcudur.

Ülkemizde köyden şehre göç, çok hızlı olduğundan şehirdeki köylülerinizi bulmakta zorluk çekiyorsanız, hemen öğle ve ikindi namazlarını şehrin en işlek cadde ve parklarına yakın camilerde kılarsanız tanıdıklarınızın birçoğunu orada bulursunuz.

Tarihi camide öğle namazından çıktım hemen cami önünde altı tane köylüm ve arkadaşımla bir araya geliverdik.

Kimin nerede oturduğunu, ne iş yaptığını ve durumunu onlardan öğreniyorsunuz.

Zor durumda olan birinden haber verirlerse, durumunuz da iyiyse hemen bir el atmada fayda vardır.

Biz, bütün insanları Allah'ın kulu kabul ederiz.

İnkârcıları, put adamların kaçırdığına inanır ve onların elinden aslına dönmeleri için varız.

Bütün insanları Hazreti Muhammed'in icabet ve davet ümmeti olduğuna inanırız.

Bütün insanların Hazreti Adem'den kardeşimiz olduğunu kabul ederiz.

Hiçbirinin bu dünyada ve ahirette zor durumlara düşmesini istemediğimiz gibi canımız ve malımızı onları kurtarmak için harcamaya hazırız.

Hazreti Ömer'in, Pers İmparatoru'na elçi olarak giden elçisi,

Pers Genelkurmay Başkanı Zal oğlu Rüstem'e ve Pers kralına, "Mallarınıza, canlarınıza, altınlarınıza, ipeklerinize sahip olmak için gelmedik.

Hepsi sizin olsun. Yalnız siz bu insanlara kafanıza göre zulmetmeyiniz. Ateşe tapmayınız, Yaratanınıza kulluk ediniz" dediklerinde bu sözler halk tarafından kabul görürken yönetici/kaymak tabaka tarafından kabul edilmemiş,

Pers İmparatorluğu Kadisiye'de yıkılmış ve halk hemen toplu halde İslam dinine geçivermişler.

Biz, davamızı anlatamadık.

"Anlamak istemiyorlar" da demiyorum.

İnsan, başkasını yorumlarken kendisini esas alarak yorumlar.

"Her şey bu dünyada, alabildiğin kadar, al, çal, vur, kır, işgal et, öldür ve soyup soğana çevir" mantığıyla hareket ettiklerinden Müslümanları da kendi atadıkları yöneticiler gibi zannediyorlar ve yanılıyorlar.