tanırsınız. Her şeyi bilirler ama bazen en basit şeyi yapamazlar. Evrende kuantum fiziğini açıklayabilecek kapasitede olup kendi cüzdanlarını nereye koyduklarını bulamayan gizemli varlıklar. İşte bu çok yönlü (!) türün mizahi bir çözümlemesi:

Bilgi deposu çok, ama kullanım kılavuzu yok: Zeki erkekler, kafalarında ansiklopedi taşırlar. Soru sorarsın, "Hmm... Bu aslında 17. Yüzyıl'da..." diye başlayan bir cümleyle adeta Wikipedia'nın insansı versiyonuna dönüşürler. Ama aynı adamdan "Şunu çamaşır makinesine atar mısın" dersin, makinenin karşısında kalmış pil gibi donar.

Mantık harikasıdır ama mantıksız durumlarda çöker: Kendisi her konuda rasyoneldir. Ama evdeki tartışma şu olur: "Ben sana kızmadım." "Hayır, kızdın." "Hayır, kızmadım." "Peki neden sessizsin" "Düşünüyorum." "Ne düşünüyorsun" "Niye sessiz olduğumu..." Evet. Mantık çöker. Sistem error verir.

Tek kişilik strateji kurulu: Zeki erkekler her şeyi bir proje gibi görme eğilimindedir:

Alışveriş listesi: Operasyon planı...

Çöp atmak: Lojistik transfer...

Kahve yapmak: Kimyasal süreç yönetimi...

İlişki konuşması: "Şu verileri önce bir analiz etmem lazım..."

Duygusal zekâ Var... Fakat güncelleme beklemede: Zeki erkeklerin duygusal zekâ sürümü genelde yarım puan geriden gelir. Bir kadın "Ben iyiyim" dediğinde bunun "Aslında hiç iyi değilim" anlamına geldiğini bilirler. Ama yine de "Tamam o zaman" diyerek hayatlarına devam ederler. Sonra beş dakika sonra bu bilgi güncellenir: "Aaa o 'İyiyim' iyi değilmiş."

Gereksiz bilgi biriktirme sanatı: Her zeki erkeğin bir bölümünde ansızın açılan gizli kapak vardır: "Biliyor musun aslında karıncaların kolonileri birbirine savaş açınca esir aldıkları oluyor" Sen de orada sessizce düşünürsün: "Ben sadece makarna sosu iyi mi diye sordum"