"AZICIK tadına bakacağım" diyerek bir tabak bitirmek.
YEMEK gelmeden önce kafada "Birazını paket yaptırırım" planı yapıp hepsini silip süpürmek.
"DOYDUM ama tatlıya midemde ayrı yer var" cümlesinin hayat mottosu olması.
ARKADAŞLAR menüye bakarken senin zaten ne yiyeceğini çoktan bilmen.
BİRİNİN yemeğinden bir çatal alıp "Bu neymiş bakalım" diyerek hakkın olmayan bir lokma kapmak.
RESTORANDA sipariş verirken "Bu porsiyonlar büyük mü" diye sormanın rutin haline gelmesi.
AÇKEN asabi olup yemek yedikten sonra bambaşka bir insana dönüşmek.
YEMEK siparişi verirken içinden "Yeter mi acaba" diye hesap yapıp fazladan bir şey söylemek.
"DİYET yapıyorum" deyip ertesi gün "Bir kereden bir şey olmaz" diye kendini kandırmak.
KENDİ yemeğinle başkalarının yemeğini karşılaştırıp pişmanlık yaşamak.
AÇLIK hissinin gerçek mi yoksa can sıkıntısından mı olduğunu sorgulamak.
SEVDİĞİN yemeği son lokmasına kadar keyifle yiyip o son lokmayı üzüntüyle bitirmek.
YEMEK fotoğrafı çekmeden yemeye başlamanın suç gibi hissettirmesi.
TATLI menüsüne "Sadece göz atacağım" deyip üç tatlı söylemek.
EN sevdiğin yemeklerden birini yerken "İşte hayatın anlamı bu" diye düşünmek.
"BU sefer az yiyeceğim" diyerek yine fazla yemek.
BİR arkadaşın "Ben aç değilim" dediğinde içten içe hayal kırıklığı yaşamak.
YEMEK yerken bir sonraki öğünde ne yiyeceğini düşünmek.
BİR restoranda favori yemeğin varken, menüye yeni bir şey eklenince içsel bir savaş vermek.
BİR film veya dizi izlerken eli boş kalmasın diye otomatik atıştırmalık aramak.
YEMEK siparişi verirken "Ekstra peynir koyabiliyor musunuz" diye sormadan duramamak.
EVDE yemek pişerken "Tadına bakayım" bahanesiyle doyma seviyesine gelmek.
ARKADAŞINA "Yarısını sen ye" deyip verdiğin parçayı küçültmeye çalışmak.