Kumanda kimde kavgası yok. Çünkü kumanda da, televizyon da onun. Ama en çok YouTube'daki "kedi videoları" kazanıyor.
Evde biri mi var korkusu yok. Sadece bazen çamaşır makinesi spin atarken kısa süreli panik yaşanıyor.
Kendine çiçek alır.
Çünkü onu en iyi yine o anlar. (Ve çiçeklerin suya konulması gerektiğini unutur.)
İlişki tavsiyesi veren herkese cevabı net:
"Sizinkiler çok mu güzel gidiyor"
Yemek yapmaz, çünkü bulaşığa değmez. Yoğurt kaşık akşam yemeği.
Netflix "profilini biri daha kullanıyor" uyarısı vermez. Çünkü o yalnızlığını kimseyle paylaşmaz.
Romantik komedi izlerken hem güler hem laf atar: "Bu adam gerçek hayatta seni ghost'lar kızım!"
Kendi başına sinemaya gitmekten utanmaz.
Zaten karanlıkta kimseyi göremiyorsun, neden dert olsun
"Kimsin sen" diye mesaj atan eski sevgiliye tek cevap: "Geri dönüşüm kutusunda bile yerin yok."
Evde sessizlik hâkimdir.
Sadece bazen kettle "tısss" diye isyan eder.
Kendi kendine konuşur.
Ve genelde haklı çıkar.
Sosyal medyada "Yalnız ama güçlü" temalı 738 tane taslak vardır. Hiçbiri paylaşılmamıştır.
"Hala yalnız mısın" sorusuna cevabı hazırdır:
"Hayır, kalabalık bir iç sesle yaşıyorum."
"Koca bul" baskılarına cevabı nettir: "Koca değil, kahve bulsam yeter."
Kargo geldiğinde "birileriyle konuşmuş gibi" hisseder. En azından isim sordu.
Markette "2 kişilik kampanya"yı görmezden gelir. Çünkü bir kişi için de o yoğurdu hak ediyor.
Sandalyeye asılı hırkadan korkma deneyimi yaşamışlığı vardır. "Biri var sandım... kendimmişim."
"Yemekteyiz" programını izleyip rakiplerine puan verir.
Ekrana bakıp: "Bu ne ya, pilav topak topak!"
Yanlışlıkla çift kişilik pizza söyler. Sonra "Ben çiftim, ben ve yalnızlığım" diye devam eder.
Çamaşırları kuruturken "bunlar da evlenemedi" esprisini her defasında kendine yapar. Ve yine güler.

YALNIZ ERKEKLER
Evde ses çıkmaz.
Çünkü biriyle tartışmak yerine duvara bakıp iç geçirir.
Buzdolabındaki ışık, en yakın arkadaşıdır.
Geceleri onu özler, açar bakar, yine kapatır.
Yastık çift kişilik, hayat tek kişilik. Ve yastığın diğer tarafı hep soğuk, ama alıştı artık.
Saksıdaki çiçek bile solmuştur. Çünkü ona da "duygusal bağ kurmaktan korkmuş" olabilir.
"Bugün ne yesem" sorusuna cevabı nettir:
"Tost. Hem pratik, hem yalnızlığa uygun."
Temizlik yapmaz.
Çünkü "Nasıl olsa kimse gelmiyor."
Çorabını nerede çıkardıysa orası artık onun evi. Çünkü yalnızlığın coğrafyası serbesttir.
Kargo görevlisiyle arkadaşlık kurar. "Abi nasılsın, yine ben..."
Biri aradığında ilk tepkisi: "Kim bu saatte arıyor ya"
İlişki tavsiyesi verir ama kimse dinlemez.
Çünkü not: Kendi ilişkisi 2014'te bitmişti.
Tavla oynamayı sever ama karşısı boş. Sonra "Ben zaten içsel bir mücadele seviyorum" der.
Romantik film izlerken gözleri dolar. Ama hemen "gözüme bir şey kaçtı" bahanesi hazırdır.
Balkonda oturup uzaklara dalar. Alt kattaki annenin "evlen de kurtul" sesiyle geri döner.
Tek başına kahve içerken, "ben böyle iyiyim" diye kendini ikna eder. 3. fincanda hâlâ inanmamıştır.
Dolabında 27 tişört, 1 pantolon vardır. Çünkü yalnızlık minimalistlik değildir, alışkanlıktır.