Müzik listesi: Ruh haline göre değil, ruh halini daha da kötüleştirmek için seçilir:
"Bugün biraz üzgün hissediyorum, en iyisi ağlamadan duramayacağım o şarkıyı açayım!"
Gülmek Tabii ki var ama içinde biraz gözyaşıyla:
Komik bir şey anlatılırken bile, "Bu aslında çok hüzünlü, bir düşünsenize..." diye olayın trajik tarafını bulan kişi.
Doğum günlerinde 'hayatın anlamsızlığı' konulu kısa bir konuşma yapabilirler:
"Teşekkürler, ama yılların bu kadar hızlı geçmesi düşündürücü değil mi
Sonuçta hepimiz yok olacağız."
Kendi felaketlerini komedi malzemesi yapmakta üstlerine yoktur:
"Geçen gün ağlayarak uyuyakaldım, sabah kalkınca 'Oh be, uyuyakalmışım' diye sevindim."
İnsanlar 'Nasılsın' dediğinde uzun iç çekişler duyulabilir:
"Yani görece... aslında çok da iyi değilim ama olsun, herkesin bir yükü var sonuçta..."
Kış geldiğinde 'Tam benlik bir mevsim' diyerek hüzünlerini daha da romantize ederler:
"Hava soğuk, gökyüzü gri... bu, tam bir roman yazma havası ama yazmayacağım, çünkü üşeniyorum."
Herhangi bir masum cümleyi derin ve varoluşsal hale getirebilirler:
Normal İnsan: "Akşam ne yesek" Melankolik İnsan: "Asıl soru şu: Yemek yerken gerçekten doymuş mu olacağız, yoksa ruhumuzdaki boşluk hep var mıydı"
Kendi hüzünlerini büyüleyici bir şey gibi sunabilirler:
"Depresyonum var ama sanatsal bir havası olduğu için bırakmaya kıyamıyorum."
Bir mesaj yazıp göndermeden önce 3 saat düşünürler, sonra da hiç göndermemeye karar verirler:
"Bu mesajı yollasam mı, yoksa yanlış anlaşılır mıyım
Ama yollamazsam da...
Neyse zaten önemi yok."
Kendi dramasına küçük mizahi notlar eklemeyi severler:
"Hayat çok zor ama en azından kahve var. O da olmasa ne yapardım bilmiyorum. Gerçi bazen fazla içince panik atak geliyor ama olsun."