"Hav hav realizmi": Köpek edebiyatında, anlatılan her şeyin havlamalar ve kuyruk sallamalarla ifade edildiği edebi akım.
"Gölgeyi kovalamak": Köpekler için yaşamın en büyük metaforu; ne kadar koşarsan koş, asla yakalayamazsın.
"Kokuya dayalı anlatı": İnsanlar için kelimeler neyse, köpekler için kokular odur. Bir romanın özeti: "Burada biri vardı, kokusu hala duruyor."
"İçgüdüselşiir": Herhangi bir köpek, aniden ve sebepsizce hızla koşmaya başlayarak doğal bir şiir performansı sergileyebilir.
"Patilerle yazılmış ilk roman": 458 sayfalık "gggggggghhhhhhjjjjjjkkkkkkk" adlı eserin yazarının hâlâ bir köpek mi yoksa yanlışlıkla klavyeye oturan biri mi olduğu tartışmalı.
"Kapıyı açtırma sanatı": Köpek edebiyatının en eski anlatı türlerinden biri; içerideyken dışarı çıkmak, dışarıdayken içeri girmek.
"Top felsefesi": Köpek edebiyatında topu fırlatıp geri getirme eylemi, varoluşsal bir döngü olarak kabul edilir.
"Yanlışlıkla suya düşen kuyruk": Trajik bir hikâyenin başlangıcıdır ve genellikle ıslanmış halıyla sona erer.
"Büyük postacı destanı": Her köpeğin kendi postacı efsanesi vardır; bazıları dostça, bazıları ise korku doludur.
"Kuyruk kovalama manifestosu": Köpeklerin hayatta büyük hedefler peşinde koşmasını anlatan bir felsefi metindir.
"Dışarı çıkmanın 1001 yolu": Köpek edebiyatının en bilinen eserlerinden; içeri girmek istemekle sona erer.
"Sahibin yemeğini çalma stratejileri": En iyi taktik: "Sevimli gözlerle bak, belki verir."
"Şüpheli sesler antolojisi": Köpeklerin en çok havladıkları ve hiçbir zaman gerçek kaynağını bulamadıkları seslerin koleksiyonu.
"Ölü taklidi ve ilgi çekme": Her köpeğin ustalaştığı bir drama sanatı.
"Sonsuz dostluk üzerine": Köpek edebiyatının temel taşı: