HALI sahada defans oyuncusunun karakter özellikleri, hem fiziksel hem de zihinsel yönleriyle takımın bel kemiğini oluşturur.
İşte halı saha defans oyuncusunda sıkça görülen (ve bazen biraz abartılan) karakteristik özellikler:
TEMEL KARAKTER ÖZELLİKLERİ:
Katı ve disiplinli:
Savunma çizgisini bozmaz, genelde "Buraya geçit yok!" kafasındadır.
Takımın babası:
Genelde en çok bağıran, en çok yönlendiren kişidir.
Kaleciyle çok iyi anlaşır, çünkü ikisi de arkadan komut yağdırır.
Temas seven:
Omuz omuza mücadelelerde asla geri adım atmaz. Zaman zaman rakip oyuncuya "yorgan döşek" girişebilir.
Risk sevmeyen:
"Ayağa oynayalım beyler!" mottosunu benimser, topu uzaklaştırırken genelde "vur gitsin" kafasıyla hareket eder.
İnadına düzgün pas vermez:
Pasın şiddeti ya füze gibidir ya da çocuk pası... Orta yoktur.
FİZİKSEL VE OYUNSAL ÖZELLİKLER:
Ayaklar sert, kalp yumuşak:
Sert müdahaleleriyle tanınır ama maç sonrası rakibe "Kardeşim kusura bakma" demeyi de ihmal etmez.
Kondisyonu bitince kaleye geçer:
Genelde 30. dakikadan sonra soluk soluğa kalır ve bir sonraki maçta "Bugün kaleciyim ben ya" diyebilir.
Topla pek arası yoktur:
Topla çıkmaya çalıştığında takım arkadaşları küçük panikler yaşar.
Şut atmaz, duvardan döner:
Kaleye çok nadir gelir. Gelse de genelde şut değil, "çarpma top" olur.
Sürekli markajda:
Rakip forvetin ciğerine yapışır. Gerekirse taktiksel(!) faulle oyunu keser.
DAVRANIŞSAL ÖZELLİKLER:
Ağır abi:
Genelde takımda yaş olarak büyük ya da en olgun görülen kişidir.
"Gençler sakin olun, biz hallederiz" der.
Asla suçlu değildir:
Gol yenirse ya "Ortada boşluk vardı" ya da "Biri adamını kaçırdı"dır. Suç asla kendinde değildir.