GÖRÜNMEZ YARIŞÇI MODU:
Yan şeritte biri hızlandı mı
O zaman gaza basıp "Ben de varım!" demek farz! Hedef
Belirsiz. Ama o araba öne geçmeyecek.
GEREKSİZ VİTES GEÇİŞLERİ:
Manuel araba kullananlar için vites kolu adeta bir stres topu. Gerek olsun olmasın, vites değiştirerek ustalığını gösterme çabası.
DİREKSİYON BAŞINDA KONSER:
Özellikle gece yolculuklarında içindeki sanatçı açığa çıkar.
Direksiyon davul olur, aynalar mikrofon. Ama kırmızı ışıkta cam açılırsa hemen ciddiyete dönüş.
NAVİGASYONU REDDETME:
Yanındaki kişi "Navigasyon şöyle diyor" dese bile, içindeki içgüdüsel GPS devreye girer:
"Ben buradan gideceğim." Kaybolursa da suç tabelaların.
"BU ARABAYI TANIMIYORUM" DİYEREK GAZA BASMA:
Tanımadığı bir model arabaya binince gaza basarak motoru test etme ihtiyacı. Ne kadar hızlanırsa o kadar "bilgili" olunur.
YEŞİL IŞIK YANAR YANMAZ KORNAYA HAZIR OLMA:
Kendi ışığı yeşil yanınca refleks olarak kornaya basmaya hazır bekleme. Önündeki araç saniyenin onda biri gecikirse "Hadi abi!"
PARK EDERKEN BİRDEN AŞIRI CİDDİ OLMA:
Normalde goy goy yapan adam, park ederken susar, gözlerini kısar ve direksiyonu milimetrik hesaplarla çevirir.
Yanındaki biri konuşursa "Şşşş! Bi' saniye"...
KAMYON GEÇERKEN GAZ KESME:
Yanında devasa bir kamyon varsa hafif gaz kesip kamyonun büyüklüğünü takdir etme.
"Ulan nasıl sürüyor adam ya" düşüncesi.
CAMDAN DİRSEK ÇIKARMAK:
Hava sıcak, soğuk fark etmez. Dirsek dışarı çıkacak, koltuğa hafif yaslanılacak. Çünkü o şekilde daha "karizmatik" görünüyor.
HIZLI GİRİLEN VİRAJDA CİDDİ BAKIŞ ATMA:
Bir virajı hızlı dönerken yanındaki kişinin yüzüne "Bunu bilerek yaptım" bakışı atma ihtiyacı. Halbuki araba zor topladı.
ARABAYI TANITMA SEANSI:
Yeni bir arkadaş arabaya binince "Bu araba şuradan yakıyor, şu kadar beygir, bak hız sabitleyicisi de var" diye istemsiz bir teknik brifing başlatma.