G.Saray dilsiz, ritimsiz ve lidersiz bir takım haline dönüştü. Oyuncular, saha içinde birbirleri ile iletişim kurmuyor, bu yüzden pas alışverişlerinde ciddi sıkıntılar yaşanıyor, oyuncular daha çok bireysel oynamaya çalışıyor. Oyuncular, konuşmadıkları için rakibin kullandığı duran toplarda ceza alanı içinde nerede duracakları konusunda plan yapamıyor. G.Saray'ı lider yapan en büyük özellik takım halinde hareket etmesiydi. Okan Buruk, aile ortamını yeniden yakalamanın çabaları içinde olmalı. Takım oyunundan uzak görüntü, G.Saray'da ritimsiz bir futbol yaratıyor. Oysa sezon başında izlediğimiz G.Saray önde rakibe baskı yapan, topu çabuk kazanan, hücuma da çabuk çıkan bir görüntüdeydi. Şimdi ön alan baskısını kaybetti, ritimsizlikten güvenli oyundan uzaklaşıldı, skoru korumak için gereksiz bir telaşa girildi. Oyuncular, özellikle son dakikalarda 'aman gol yemeyelim' endişesi ile hareket edip aklı devre dışı bırakıyorlar. Oysa sakin kalıp oyunu yönetmeye talip olsalar, sorunu çok daha çabuk aşacaklar. Okan Buruk maalesef İcardi'nin yokluğunda takım içinden bir lider yaratamadı. G.Saray'ın saha içi öğretmeni yok. İcardi, sadece bir golcü değil, pozisyon paylaştıran, taraftarı coşturan ve rakipleri tedirgin eden büyük bir liderdi. İcardi yoksa Mertens'e bu görev verilmeli. Okan hoca maalesef tükenmişlik sendromu yaşıyor.