Uluslararası ilişkilerde büyük güç rekabeti, çoğu zaman sessiz hamlelerin, ekonomik anlaşmaların ve teknoloji transferlerinin satır aralarında gizlenir. Bugün bu satranç tahtasının yeni odak noktası Güney Kore'dir. Trump yönetiminin Seul'e yönelen diplomatik ve ekonomik temasları, yalnızca bölgesel bir ziyaretten ibaret değildir; bu adımlar, Çin'in hız kesmeyen yükselişini dengelemek için tasarlanan uzun vadeli bir stratejinin güncel halkasıdır.

Trump'ın Güney Kore ziyaretinde öne çıkan "350 milyar dolarlık yatırım paketi" ve otomotiv tarifelerinde yumuşama söylemi, Washington'un Asya-Pasifik'te yeniden konumlanma politikasını açıkça yansıtmaktadır. ABD, artık Çin'i doğrudan çevrelemekten ziyade, tedarik zincirlerini yeniden örgütleyerek Pekin'in ekonomik ve teknolojik etkisini "şekillendirme" yoluna gitmektedir. Bu, klasik askeri çevreleme doktrininden farklı olarak, jeoekonomik çevreleme olarak tanımlanan yeni bir rekabet biçimidir.

Jeoekonomik Çevreleme Modeli

Bu denklemin merkezinde Güney Kore'nin yarı iletken, batarya ve gemi inşası sektörlerindeki stratejik konumu yer alıyor. ABD, Kore ve Japonya üzerinden oluşturduğu teknoloji koridorlarıyla, Çin'in hem ileri üretim hem de yapay zekâ temelli sanayi altyapısına giden damarlarını inceltmek istiyor. Yani mesele yalnızca ticari bir rekabet değil; teknolojik üstünlüğün kime ait olacağı meselesidir.

Bu strateji üç temel ayağa dayanıyor:

Birincisi, dış dengeleme: ABD, Asya'daki ittifak ağlarını yeniden canlandırarak Çin'in çevresinde "kurumsal istikrar halkaları" kuruyor. Kore ve Japonya arasındaki diplomatik soğuklukların aşılması da bu hedefin parçası.

İkincisi, teknolojik çerçeveleme: Yüksek teknoloji ihracat kontrolleri, çip üretim ekipmanlarına getirilen yasaklar ve dışa giden yatırımlara yönelik denetimler, Çin'in savunma sanayine dayalı üretim kapasitesini sınırlamayı hedefliyor.

Üçüncüsü ise seçici yeniden bağlanma: ABD, bir yandan baskı kurarken diğer yandan sınırlı ticaret esneklikleriyle Çin'le kontrollü bir ilişki zemini tutmaya çalışıyor.