Türkiye'nin gündemi şu sıralar iç siyaset ağırlıklı gidiyor. CHP'li belediyelere yönelik yolsuzluk soruşturmaları İzmir'le birlikte yeniden ısındı; şaibeli kurultay, Leman dergisinin yaptığı provokasyon ve CHP Genel Başkanı Özgür Özel'in polemikçi üslubu gündemin ilk sıralarında yer alıyor. Bu arada ise çözüm sürecinin ikinci aşamasına geçilmek üzere.

Açık kaynaklar, PKK'nın yakın zamanda, hatta önümüzdeki birkaç günde Kuzey Irak'ta silah bırakma merasimi düzenleyeceğini ve "eve dönüş" provası yapmaya başladığını söylüyor. Bir gurup militan, Talabani'nin kontrolü altındaki Süleymaniye'de MİT'in belirlediği bir heyete silahlarını teslim ederek dağdan inmeye hazır olduğunu gösterecek.

"Terörsüz Türkiye" sürecinin ikinci aşamasına geçişi sembolize edecek bu girişimle devlete "hazırız" denecek.

Türkiye aslında 2009 yılında da benzer bir "eve dönüş" serüveni yaşadı. Kandil ve Mahmur'dan 34 kişilik bir "barış grubu" Habur'dan giriş yaparak güvenlik güçlerine teslim oldu. Amaç PKK'nın dağdan indirilmesiydi. Fakat süreç farklı sebeplerle akamete uğrayınca dağdan inişlerin arkası gelmedi ve o günden bu yana Türkiye'yi hedef alan terör saldırıları devam ediyor.

Dönemin şartlarında siyasal iktidar "çözüm süreci" için aradığı desteği bulamadı. PKK'nın sarsıcı terör saldırıları da üstüne eklenince Cumhurbaşkanı Erdoğan çözüm sürecini buzdolabına kaldırdığını duyurdu. Aradan 10 yıldan fazla zaman geçti. Devletin İmralı ile temasları ara ara sürdü. Ta ki bugünkü "Terörsüz Türkiye" adı verilen yeni çözüm sürecinin başlamasına kadar.

Elbette köprünün altından çok sular aktı ve koşullar fazlasıyla değişti. Çözüm arayışlarına geçmişe göre daha çok destek söz konusu. Ne var ki o gün yapılması gerekenlerle bugün arasında çok büyük farklar yok. O gün atılacak adımlarla bugün atılacak olan adımlar benzer nitelikte. O gün de silahları bırakıp dağdan inişlerin başlaması arzu ediliyordu, bugün de. Demek ki şartlar olgunlaşmadan ne kadar dayatırsanız dayatın istediğiniz neticeyi elde edemiyorsunuz.