Sezonun üçte ikisi bitmiş, Trabzonspor'un daha deplasman galibiyeti yok. Her maçtan önce gazetelerde, sosyal medyada Trabzonspor'un bu sezonun ilk galibiyeti için Konya'da mücadele vereceğini yazıyor.

İnanılır gibi değil ama doğru. Koskoca Trabzonspor henüz dış sahada maç kazanamamış. Son haftalardaki toparlanma işaretleri bu konudaki umutları biraz daha artırsa da maç başladığında gördük ki Trabzonspor kazanmaktan çok, kaybetmemeyi düşünerek çıkmış sahaya.

Güvenli savunma, kalabalık orta saha, hızlı hücümlarda Visca, Sikan ve Banza üçlüsüyle fırsat bulursam ne ala modu hakim.

Konyaspor'un da onlardan bir farkı yok. Onlarda Trabzonspor'dan 1 puan alırsak iyidir, fırsatını bulup bunu 3 puan yapabilirsek ne ala anlayışında.

Bu yüzden de koskoca ilk 45 dakikada 'körler-sağırlar birbirini ağırlar' modunda bir oyun izledik. İki takımın bu devrede sadece 1'er isabetli şutunun olması zaten anlattığım bu manzaranın rakamlara yansımasıydı.

Kendi sahasında pas yapmayı 'topa sahip olma' olarak sayarsak Trabzonspor'un bu konuda etkili olduğunu söylemek mümkün.

Ama bunun rakip yarı sahada ve hücum organizasyonlarında çok da işe yaramadığını gördük. Şenol Hoca'nın da sık sık kenardan 'Topu hızlı çevirin' diye talimatlar vermesi boşuna değildi.