Çağdaş Atan benim çok beğendiğim bir teknik adam. Gittiği takımlara da hep pozitif futbol oynattı. Ama bir şanssızlıktır yakasını bırakmıyor. Dün Trabzon gibi zor bir deplasmanda ilk yarıda fişi çekebilirdi. Bir gol atıp, iki net fırsatı da kaçırdı.

Konuk takımın ön alan baskısı, orta sahadaki agresif ve alan daraltan mücadelesi çok başarılıydı. Trabzonspor ne oyun kurabildi, ne topu kenarlardan ceza sahasına ortalayabildi.

Haliyle tek gol umudu Onuachu da başına dikilen iki nöbetçinin markajında silinip gitti. Bu durumu tersine çeviren ise penaltı pozisyonu oldu. Muçi, Bahadır'ın kontrolsüz müdahalesiyle yerde kalınca VAR müdahalesiyle penaltı kararı çıktı.

Konyaspor ikinci yarıya da aynı şekilde iyi başladı. Muleka golü yapsa, Trabzonspor için işkence dolu dakikalar yeniden başlayacaktı. Ancak Onana'nın bakışları arasında top direğin dibinden dışarı gidince, talih de tersine döndü.

Mustafa Eskihellaç, Konya'nın direncini kıran oyuncu oldu. Trabzonspor'a geldiğinden beri istikrarlı bir çizgide devam eden ve müthiş katkı yapan Mustafa tekniğini, hızını ve inatçılığını birleştirdiği pozisyonda ceza sahasına daldı ve düşürüldü.

Onuachu, topu alıp, rakibini harika ekarte edip, golü atmasa belki de hakem ikinci penaltıyı verecekti. Ancak Onuachu golü atınca hem VAR'ı hem de hakemi 'Acaba'lardan kurtardı. Sonra da Muçi'nin golü, fişi çekti.

Geçen haftaki Başakşehir maçının kahramanı topun başına geçtiğinde kaleye vuracakmış gibi niyetlendi. Ama doğrusu ben de Konya kalecisi Bahadır gibi, rakip savunmayı aldatmak için numara yaptığını düşündüm.