Antik çağlardan beri uygarlıkların yükselişi ve çöküşü bilgiye ve bilgiyi kontrol etme yeteneğine bağlı olmuştur.

İstihbarat ve casusluk faaliyetleri, güç mücadelelerinin ve ulusların kaderlerini belirleyen savaşların vazgeçilmez bir parçasıydı.

Elçiler, tüccarlar ve seyyahlar tıpkı modern istihbarat ajanları gibi bilgi toplamak için kritik bir rol oynardı. Elçiler, diplomatik kılıflarının arkasına sığınarak düşman topraklarına sızar ve siyasi ve askerî gelişmeleri gözlemlerdi.

Tüccarlar ve seyyahlar ise farklı coğrafyalarda dolaşarak halkın dillerini öğrenir ve gözlemlerini rapor ederlerdi. Rakip uygarlıklar hakkında paha biçilemez bilgiler toplanırdı.

Casuslar ise gizlilik perdesinin arkasında çalışan kahramanlar veya hainler olarak nitelendirilebilirdi.

Kılık değiştirme, gizli geçitler ve sahte kimlikler kullanarak düşman topraklarına sızan casuslar; askerî planları, savunma zafiyetlerini ve liderlerin sırlarını ortaya çıkarmaya çalışırdı.

Elde ettikleri bilgiler kodlanmış mesajlar veya özel haberciler aracılığıyla kendi taraflarına aktarılırdı.

Antik dönemde casusluk faaliyetlerinin önemli bir dalı da kriptoloji yani şifre çözme becerisiydi.

Casuslar düşman mesajlarını ele geçirerek ve çözerek stratejik planlar ve siyasi hamleler hakkında bilgi edinmeye çalışırdı. Bilgiler savaşların gidişatını değiştirebilecek kadar kritik önem taşırdı.

Toplanan istihbarat bilgileri güvenli ve hızlı bir şekilde iletilirdi.

Kurye sistemleri, gizli yollar ve haberleşme kanalları casusların ve ajanların bilgi paylaşımı için büyük önem taşırdı. Özel işaretler, kodlanmış mesajlar ve gizemli semboller bilgilerin düşman tarafından ele geçirilmesini engellemek için kullanılırdı.