Ne karşılığı olduğu milletten saklanan yeni çözüm süreci dolu dizgin gidiyor.

Herkes bulunduğu noktadan yorumlar yapıp, sonuçlar çıkarmaya çalışıyor. İlk çözüm sürecinde de böyle olmuştu. O sürecin destekçileri ile bu sürecin destekçileri aynı kişiler. İlk sürecin sonu - hendek terörü- ve yüzlerce şehit oldu. Uslanmadılar, çünkü hesap vermediler, yaptıkları her şey yanlarına kar kaldı. Şimdi yine sahnedeler, yine akla ziyan yorum ve analizlerle toplumu bir meçhule sürüklemeye çalışıyorlar.

Neredeyse Bahçeli'yi demokrasi havarisi yapacak kadar ileri gidenler var. Sorunun çözümü için demokratikleşmenin şart olduğunu Erdoğan buna yanaşmazsa Bahçeli'nin seçime gideceğini mutlak bir gerçek gibi yazıyorlar. Bahçeli'nin İmamoğlu ile ilgili sözlerini bile- serbest bırakın, delil yok- demek istiyor diye değelendirenler oldu. Bahçeli, böyle dese tevile veya tefsire yer bırakmayacak şekilde sözünü açık söylerdi.Bir sözde açıklık yoksa yorumlarda mutlaklık da olmaz. Ayrıca siyasetçilerin sözleri - önceki tutum ve beyanlarından- bağımsız değerlendirilemez. Bahçeli düne kadar "İmamoğlu görevden affını istesin, belediye başkanlığını bıraksın" diyordu. Şimdi ne oldu ki belediye başkanlığına layık görmediği birine sahip çıksın

Sinan Ateş davasında, HDP'ye açılan kapatma davasında Bahçeli'nin nasıl bir tutum aldığını biliyoruz. Anayasa mahkemesinin kapanmasını bile istemişti. Bir ülkede anayasal denetim yapan mahkemenin kapanması demek hukukta ölçüsüsüzlüğün hakim olması demektir.

Levent Gültekin, kesin olarak bu süreci MİT içinde MHP'ye yakın bir grubun başlattığını söyleyip, Şenkal Atasagun'u işaret ediyor. Hangi taşı kaldırsanız altından Şenkal Atasagun iddiası çıkıyor. Türköne'nin analizleri de aslında Bahçeli üzerinden aynı adrese işaret ediyor.

Öcalan yakalandığında toplum rahat bir nefes almış, asılacak bu iş bitecek diye düşünmüştü. Ama propaganda makinesi harekete geçerek Apo'yu asmanın ne kadar kötü ve yanlış olacağını bazı etkili medya organlarına söyleterek idamı engellediler. Apo yaşadığı için PKK da yaşadı.