Bu ülkeyi karıştırmak için her daim işbaşında ve tetikte olan şer odakları, hiçbir fırsatı kaçırmaz. En ummadık zamanlarda, en kritik noktalardan saldırıya geçerler. Ve maalesef eylemleri de genellikle karanlıkta kalır!..

Türkiye'de siyasi liderlere ve siyaset erbabına yönelik silahlı ve silahsız saldırıların sayısı ne yazık ki hayli kabarık Ve bunların birçoğunun mahiyeti de tam olarak anlaşılamamıştır. Mesela 1988 yılında, Anavatan Partisi kongresinde, Başbakan Turgut Özal'a yönelik suikastın tam olarak ne olduğu ve kim tarafından organize edildiği, bir türlü açıklığa kavuşturulamadı. Suikastın bizatihi hedefi olan Merhum Özal, o tarihte başbakanlık makamında bulunduğu hâlde bu mümkün olmadı. Tetikçi Kartal Demirağ yirmi yıl hapis cezası aldı ancak dört sene sonra şartlı tahliye ile dışarıya çıktı Ondan on bir yıl önce, 29 Mayıs 1977'de İzmir Çiğli Havaalanında CHP Genel Başkanı Ecevit'e yönelik bir suikast teşebbüsü oldu. Bu defa tetiği çeken Çiğli Polis Karakolunda görevli bir polis memuru idi. Kullandığı silahla, daha önce bilinmeyen zehirli bir mermiyi ateşlemişti. O mermi, Ecevit'in arkasında bulunan koruması Mehmet İsvan'ın bacağına saplanmıştı Ondan on üç sene önce de dönemin başbakanı İsmet İnönü'nün arabasına yapılan silahlı saldırı vuku bulmuştu. Sıkılan üç kurşunun hiçbiri hedefe isabet etmemişti. Saldırıyı yapan şahıs Kayseri Sümerbank'ta çalışan bir işçi idi, idamla yargılandı. Fakat kurşunlar isabet etmediği için, cezası yirmi yıl hapse düşürüldü

Bütün bu olaylar gerçek boyutuyla halk nezdinde aydınlığa kavuşturulamadı Hâl böyle olunca da, maalesef saldırıların arkası gelmeye devam ediyor. Ve hiç ummadık yerlerde, sözde güvenliğin sıkı olduğu mekânlarda bu türden saldırılar gerçekleştirilebiliyor. Mayıs 1975 yılında, Başbakanlık binasında ve bakanlar kurulu katında, sol bir örgüt militanı, Başbakan Süleyman Demirel'in burnuna yumruk attı Saldırının akabinde pek çok tartışmalar yaşandı velakin, olay esas itibarıylakaranlıkta kaldı. Tıpkı Kasım 1996'da, başbakanlık sıfatını taşıdığı dönemde, Macaristan'ın başkenti Budapeşte'de burnundan yumruk yiyen Mesut Yılmaz vakası gibi

Yumruklu saldırıya uğrayanlar sadece başbakan konumunda değil elbet, bakanlık görevinde bulunan siyasetçilerle, siyasi parti liderleri de benzer hadiseleri yaşadı CHP'nin bir önceki genel başkanı Kemal Kılıçdaroğlu TBMM çatısı altında yumruklu saldırıya uğradı. İşin en çok dikkat çeken tarafı, bu saldırıyı gerçekleştiren kişinin tam manasıyla bir suç makinesi olması Ona göre Kemal Kılıçdaroğlu vatan haini imiş ve gıcık olduğu için yumruklamış!.. Sahi bu işler bu kadar ucuz mu DTP eski eş genel başkanlarından Ahmet Türk de, 2010 yılında yumruklu saldırıya maruz kalmış ve burnu kırılmıştı Liste uzayıp gidiyor. Aynı yıl eski enerji ve tabii kaynaklar bakanı Taner Yıldız, bir şehit cenazesinde yumruklu saldırıya hedef olmuştu. Keza eski adalet bakanlarından Bekir Bozdağ, Nevşehir'de Hacı Bektaş-ı Veli'yi anma toplantıları sırasında saldırıya uğramıştı. Ve olayın en tuhaf tarafı şu ki, CHP'li Umut Oran, saldırgan ile dayanışmasını göstermek için onu alnından öpmüştü Şu garabete ve saçmalığa bakar mısınız Saldırıyı siyaseten bir ayrışma ve nefret vasıtası hâline getirmek kime ne kazandırır Neyse ki, böyle ucuz şahsiyetler siyasette pek fazla kalıcı olup iz bırakamıyorlar. Pazar günkü saldırıda, Özgür Özel'e tokat atan saldırganın"Ben Osmanlı çocuğuyum"dediğini iddia eden CHP Milletvekili Sezgin Tanrıkulu, bu fitne kokan söylentiyi alelacele kimden öğrendi de hemen dolaşıma soktu acaba Son derece dikkat çekici bir husus!..

Böyle saldırılarda kullanılan şizofren veya başka bir deyimle"meczuplar", görevlerini yaptıktan sonra, daha çok bu yönleriyle; ruh yapısı ve kabarık suç sicilleriyle gündemi meşgul ederler Özel'e saldırıyı gerçekleştiren kişi iki çocuğunu öldürecek, ikisini de yaralayacak kadar cani ve tehlikeli bir tip. Hayat hikâyesini herkes duydu, üç günden beri ha bire tekrarlanıp duruyor. Ama bu olaydaki motivasyonu nedir Sözde yemek kartı talebi karşılanmadığı için mi, birdenbire Özel'in yanında