Yalnızlık sergisinde tribün kalabalığı

FİLMLERİNDE bireyin yalnızlığını etkileyici bir üslupla anlatan yönetmen Zeki Demirkubuz'un İstanbul Piyalepaşa'daki Art On galerisinde açtığı son sergisi 'Hayatta ve Fotoğrafta En İyi Pozu Yalnızlar Verir' adını taşıyor.

212 Photography Istanbul kapsamındaki paralel sergilerden biri olarak 20 Eylül'de açılan sergi yarın sona eriyor. Sergi nedeniyle geçen hafta sonu galeride bir konuşması vardı Demirkubuz'un. Serginin küratörü Ebru Yılmaz'ın sorularını cevaplayan usta yönetmenin söyleşisi galerinin tarihine de geçti. Art On'un sahibi Nil Duran söyleşiye yaklaşık 400 kişinin katıldığını, ilk kez böyle bir kalabalığı ağırladıklarını söylüyor.

Fanatik bir Beşiktaşlı olan Demirkubuz'un Çarşı taraftar grubunu galeriye getirdiği esprileri bile yapılmış. Yalnızlık temalı bir sergide deyim yerindeyse tam bir tribün havası oluşmuş.

İki yıl önce Müze Gazhane'de açılan ilk fotoğraf sergisi 'Hayat'ın ardından Ebru Yılmaz ile yaklaşık 60 bin fotoğraflık bir arşiv arasından seçim yaparak hazırlamışlar 'Hayatta ve Fotoğrafta En İyi Pozu Yalnızlar Verir' sergisini.

Haberin Devamı

Fotoğraf çekmeye çok geç başladığını söyleyen Demirkubuz, "Fotoğraf gerçekten inanılmaz, mistik bir şey. İnsanın varlığına dair kendiyle kurduğu ilişkide öyle anlar getiriyor ki, belki çocukluğunuzdan beri peşinde olduğunuz sorunun cevabını bulabilecekmiş gibi hissediyorsunuz. Çünkü içinde zaman var" diyor.

EbruYılmaz -Zeki Demirkubuz

POZ YOK DURUŞ VAR

Bir başka söyleşisinde ise yalnızlığın sanatının merkezinde olmasını ise şöyle açıklıyor: "Yalnız insan sıkılır. Sıkılan insan her şeye belli bir mesafeden, belli bir uzaklıktan bakar. Zaten fotoğraf dediğimiz, sinema dediğimiz, roman dediğimiz şey de o bakıştır zaten. Belli bir mesafeden, belli bir çerçeveden bakıştır."

Serginin tanıtım metninde sanatçının sineması ile fotoğrafları arasındaki bağa dikkat çekiliyor: "Hazırlıksız, biçim verilmemiş haller; çevre, boşluk ve ışıkla kurulan ilişkiler; yönetmenin Avrupa, Amerika, Asya coğrafyalarını taradığı karelerle yalnızlık bakışını belirginleştiriyor. Bu bakışta poz yok, duruş var.