PAZARTESİ günü Nobelli yazar Orhan Pamuk'un Cihangir'de pek çok romanını yazdığı, son yıllarda depreme dayanıksız olduğu için boşaltılması kararıyla mühürlenen Taray Apartmanı'na hırsız girdiğini yazmıştım. Hırsızlık yine aynı binada yaşayan yazar ve araştırmacı İzzeddin Çalışlar ile karşı komşusunun dairelerinin kapıları kırılarak yapılmıştı.

Çalışlar, durumu sosyal medya hesabından "Bir komşunun mülk ihtirasından dolayı mühürlettiği evimize hırsız girdi" diye duyurarak sahaf ve antikacı dostlarını uyarmıştı. Dedesi E. Org. İzzettin Çalışlar Paşa'nın değerli eşyalarının ve kendisine ait bazı belgelerin çalındığını, bunları görenlerin haber vermelerini, yine kendisinin satın alacağını yazdı.

İzzeddin Çalışlar'ın mülk ihtirası yüzünden mühürletti dediği komşusu Orhan Pamuk'tu. Binayı kendisinin değil devletin mühürlediğini söyleyen Pamuk iddialara gönderdiği bir yazıyla cevap verdi. İşte Orhan Pamuk'un yazısı:

BEN 22 BİN KİTABIMIKOLEKSİYONLARIMIBAŞKA YERE TAŞIDIM

Değerli komşum Sayın İzzeddin Çalışlar'a,

Hürriyet'te pazartesi günü çıkan sözlerinizden ve İhsan Yılmaz'ın haberinden sonra bazı temel gerçekleri hatırlatmak istiyorum. Hep birlikte yakın zamana kadar oturduğumuz Taray Apartmanı hakkında yıkım kararını ben değil devlet verdi. Binanın insandan ve eşyadan boşaltma kararını da devlet verdi. Ben boşaltma kararına uymak için, yirmi iki bin kitabımı, koleksiyonlarımı, eşyalarımı başka yerlere taşırken haftalarca başka bir iş yapamadım... Siz ise eşyayı boşaltma kararına aldırmamış kıymetli-tarihi eşyalarınızı çürük, elektriksiz ve bekçisiz bir binada terk etmişsiniz.

Bildiğiniz gibi bir binanın 'çürük' yani kamuya tehlikeli olduğuna orada oturanların ya da sahiplerinin iyimser kanaatleriyle değil, bilimsel yöntemlerle karot alınarak ve laboratuvar testleri sonucunda karar veriliyor. Taray Apartmanı'nda devlet kontrolünde yapılan resmi örneklemeler sonucunda binanın 'çürük' olduğu resmen kesinleşeli yıllar oldu. Bu resmi karar olmasaydı da sütunları çatlayan, betonu toz gibi, tebeşir misali ufalanan, sağı solu eğilmiş, duvarları çatlaklar içinde, cephesinden sokağa parçalar dökülen ve üzerine özensizce iki kaçak kat eklenmiş olan altmış yıllık bu çürük apartmanda can güvenliğimizden dolayı ne ben ne eşim artık oturmak istemedik. Elbette sizin, 'Ben depremden, ölümden korkmuyorum!' deme hakkınız var ve bu söze verilecek cevap yok.