HAYAT ve sanat mücadelesini bir ömür boyu sırt sırta sürdürmüş sanatçı çiftlerin başında geliyor Nasip ve Nuri İyem.

Sanat tutkusuyla ortak bir hayat kuran ve uzun yıllar süren evlilikleri boyunca yan yana yürüyen seramik sanatçısı Nasip İyem ile usta ressam Nuri İyem'in yapıtlarını aynı çatı altında buluşturan 'Gözlerimin Önündesin' sergisini görmek için Bursa'daydım geçen hafta sonu.

Tayyare Kültür Merkezi'ndeki sergide 2005'te kaybettiğimiz Nuri İyem ve 2011'de hayatını yitiren Nasip İyem'in yapıtları, 2004'teki son ortak sergilerinden tam 21 yıl sonra ilk kez bir araya geldi.

Küratörlüğünü Yasemin Bay'ın üstlendiği sergide Nasip İyem'in seramik ve pişmiş toprak yapıtları Cemal Nadir Sanat Galerisi'nde, Nuri İyem'in resimleri Sami Güner Sanat Galerisi'nde, çiftin aile fotoğrafları ise orta fuaye alanında yer alıyor.

Nuri İyem'in 'koruyucu meleğim' dediği ve çok erken kaybettiği ablasından ilhamla yarattığı iri gözlü kadınlarıyla Nasip İyem'in pişmiş topraktan yarattığı, Anadolu'nun binlerce yıllık geçmişini günümüze taşıyan kadın yüzleri dünyaya ve sanata bakışlarının da birbirinden ayrılmadığının kanıtı.

Anadolu'nun kültürel birikiminden beslenen ve kendi alanlarında Türk sanatına yön veren iki sanatçının bireysel üsluplarını, ortak duyarlılıklarını ve kesişen üretimlerini sergide görmek mümkün.

Sergiyi görmek için son günler, 30 Kasım'da kapanıyor ancak Bursa Büyükşehir Belediyesi'nce yayımlanan kitabı edinebilirsiniz. Kitapta sergide yer alan eserlerin görselleriyle birlikte Yasemin Bay, Zeynep Oral, Selçuk Altun, Feyyaz Yaman, Osman Nuri İyem ve Gizem Kâhya İyem'in metinleri yer alıyor.

GÖLGEDE KALAN KADIN SANATÇILAR

'Gözlerimin Önündesin' kısa süre içinde gördüğüm karı koca sanatçı çiftlerin eserlerini bir araya getiren üçüncü sergi oldu. Eylül ayında Türkiye İş Bankası Resim Heykel Müzesi'nde Melahat ve Eşref Üren ile Eren ve Bedri Rahmi Eyüboğlu'nun 'Yan Yana' başlıklı sergileri açıldı. Sergi, Eren-Bedri Rahmi Eyüboğlu ve Melahat-Eşref Üren çiftinin birlikte ürettikleri yılların bir muhasebesini yapmanın yanı sıra, eşlerinin gölgesinde kalan sanatçı kadınların görünürlüğünü öne çıkarıyor ve sanata katkılarını belirginleştiriyordu.

Nasip-Nuri İyem çiftinin sergisinde de benzer bir durum seziliyor.

Nasip İyem de Akademi'de resim okumasına rağmen Nuri İyem'le sanat üretimini ayrıştırmak isteyerek seramiğe geçmiş. Bunda her ne kadar çocukluğunun geçtiği Gönen'deki çömlekçi dayılarının etkisinin olduğunu söylese ve seramik yapmaya başlamasını 'çocukluk aşkımı buldum' diye açıklasa da bir gölgede kalma endişesi seziliyor. Üstüne toplum tarafından dayatılan roller, evlilik müessesesini çekip çevirmek, çocuk yetiştirmek gibi hayat gaileleri girince kadın sanatçıların ne kadar dezavantajlı olduğu gerçeği net bir şekilde görülüyor.